Η σχέση με τους οδηγούς και ιδιοκτήτες ταξί πολυετής. Καθημερινός πελάτης από το πρωί ως και το βράδυ. Το ταξί στην Αθήνα, μας ενώνει σε συνθήκες χάους.
Στο κέντρο μπορεί κανείς να το βρει σηκώνοντας το χέρι. Είναι μάλλον εύκολο. Στα προάστια όμως χρειάζεσαι στρατηγική. Πρέπει να μπεις στην εφαρμογή ή να καλέσεις 5ψήφιο αριθμό.
Στην πρώτη επιλογή, την ηλεκτρονική, πρέπει να βεβαιωθείς πως το στίγμα στο κινητό συμπίπτει γεωγραφικά με το σημείο που βρίσκεσαι. Το πλεονέκτημά του, είναι πως μπορείς να γνωρίζεις τα στοιχεία του οδηγού και της διαδρομής και να πληρώσεις ηλεκτρονικά, μέσω κάρτας.
Για τη νύχτα είναι μια εξαιρετική επιλογή. Τι γίνεται όμως την μέρα όταν οι οδηγοί κλείνουν την εφαρμογή, μην αντέχοντας τις επιβαρύνσεις.
Δεν βρίσκεις ταξί στα προάστια.
Υπάρχει η λύση των πενταψήφιων υπηρεσιών. Η ανταπόκριση είναι συνήθως εντός 10 λεπτών των οδηγών, αλλά ως καταναλωτής έχεις ήδη δεχθεί τη χρέωση της αναμονής στο τηλέφωνο, καλώντας την υπηρεσία. Έχεις τη δυνατότητα ηλεκτρονικής πληρωμής, αλλά δεν είναι πολλά τα ταξί που δέχονται πιστωτική κάρτα.
Οπότε εκεί επιστρέφεις στο μαρτύριο των ψιλών. Μέσα στη νύχτα δεν υπάρχουν ρέστα από 20εύρω
Με τον ένα ή άλλο τρόπο βρίσκεις πάντα (;)τη λύση για την επιστροφή σου.
Ένα ταξί παρακαλώ.