«Συχνάζεις στο μικρό καφέ….»

«Συχνάζεις στο μικρό  καφέ….»

Η φωνή του Αργύρη Μπακιρτζή έρχεται από το παρελθόν. Οι  Χειμερινοί Κολυμβητές, το συγκρότημα στο οποίο τραγουδούσε κατέβαινε στην Αθήνα και έδινε παραστάσεις στο Μετρό, Γκύζη και Κάλβου γωνία. Τώρα υπάρχει μόνο το κανονικό μετρό, για τη μουσική σκηνή δεν γνωρίζω

Το τραγούδι, αυτό, το «Συχνάζεις στο μικρό  καφέ…» είναι για τους αποστάσεις τις μεγάλες ανάμεσα στα πρόσωπα. Όσο και αν θες, όσο και αν πλησιάζεις χρονικά και γεωγραφικά, το άλλο πρόσωπο ξεμακραίνει. Είναι η εποχή τέτοια που επιβάλλει την πολύωρη δουλειά – και χαρά σε εκείνον που την έχει- και τη μεγάλη τεράστια απόσταση των  συναισθημάτων.

Αν θες επικοινωνία, υπάρχουν κάμερες, βίντεο, τουιτερ, facebook, Instagram. Όλα στο κινητό σου  και εσύ μένα εκεί κολλημένος στον οθόνη.

Εκείνη η συνάντηση στο μικρό καφέ, πάντα αργεί. Μια υποχρέωση καλύπτει τα πάντα. Οι βουλισμένοι χρόνοι, είναι άχρονοι, δεν τελειώνουν ποτέ.

Το τραγούδι είναι φυσικά αισιόδοξο. 

Στον δίσκο των Χειμερινών κολλητά, σχεδόν, χωρίς να έχει αυλακιά ο δίσκος προηγείτο το τραγούδι «Το πολλαπλό σου είδωλο»

Θέλεις; – Θέλω πάντα

. Ἔχεις κέφι; – Ἔχω πάντα.

Ἴσως ἔρθω… – Ἔλ᾿ ἀμέσως, μωρό μου.

 Δὲ θέλω. – Μὴν ἔρθεις.

 Δὲν ἔχω κέφι. – Μὴν ἔρθεις.

 Ἴσως ἔρθω. – Μὴν περάσεις, μωρό μου

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *