27/05/2009 – Γ. Παπανδρέου: « Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Θα αλλάξουμε την Ελλάδα με πολιτικές που φορολογούν τον πλούτο. Όχι βάζοντας νέους φόρους στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα»

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ
Με τον Δημήτρη Μαρούλη

 

“Το μήνυμά μας είναι: Μαζί μπορούμε να αλλάξουμε. Ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε”, τόνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που παραχώρησε στο Ζάππειο Μέγαρο, ενόψει των Ευρωεκλογών.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι δεν υπόσχεται τίποτα που δεν μπορεί να εφαρμόσει, ενώ στο ερώτημα “πού θα βρείτε τα λεφτά”, για να χρηματοδοτήσει το ΠΑΣΟΚ τις πολιτικές του, απάντησε με το ερώτημα “που πάνε σήμερα τα λεφτά;”.

 

Εξέφρασε την απόφασή του να συγκρουστεί με αντιλήψεις αδιαφάνειας και με παλαιοκομματικές πρακτικές για να υπάρξει δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και υπογράμμισε ότι “δεν χρωστάω σε κανέναν παρά μόνο στον Έλληνα πολίτη”.

 

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το μέλλον των συμβασιούχων, ο κ. Παπανδρέου κατηγόρησε τη ΝΔ ότι αντί να τελειώσει με το ζήτημα αυτό, έφτιαξε κομματικά εργοστάσια που παράγουν εργασιακό μεσαίωνα και βαρβαρότητα. Και πρόσθεσε ότι η λογική αυτή θα σταματήσει με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.

 

Υπογραμμίζοντας την ανάγκη να μπει τάξη και κανόνες σε ότι αφορά τις εργασιακές σχέσεις, ο Γ. Παπανδρέου, παράλληλα, είπε “όχι” στο πάγωμα των μισθών, αναφέροντας πως τα μέτρα του ΠΑΣΟΚ θα είναι στη βάση δίκαιης αναδιανομής των βαρών, καθώς, το κόμμα του σκοπεύει να προβεί σε αλλαγή του φορολογικού συστήματος με διάλογο.

 

Ερωτώμενος εάν η φυγή του Μιχάλη Χριστοφοράκου “πρόκειται απλά για μία απόδραση στη Γερμανία ή αν υπήρξε συμμετοχή και του Μεγάρου Μαξίμου”, ο πρόεδρος του Κινήματος απάντησε ότι ο ίδιος δεν είναι ούτε αστυνομικός, ούτε δικαστής, καταλογίζοντας όμως προσωπική ευθύνη στον Κώστα Καραμανλή για το κλείσιμο της Βουλής, την παραγραφή και τη συγκάλυψη: “Ο ψηφοφόρος της ΝΔ δεν έχει καμία ευθύνη για το κλείσιμο της Βουλής και την παραγραφή, ούτε με τα δώρα στους μεγαλομετόχους και τις τράπεζες, ούτε για τα δομημένα ομόλογα , τις άγονες γραμμές, την SIEMENS, τοN Γερμανό ή τις υποκλοπές”.

 

Ο κ. Παπανδρέου υπογράμμισε, επίσης, ότι η χώρα χρειάζεται σοβαρή και αξιόπιστη κυβέρνηση και όχι μία κυβέρνηση που κρύβει τις αλήθειες και σχεδιάζει νέα βάρη για τους πολίτες μετά τις Ευρωεκλογές, ενώ, αναφερόμενος στις επιθέσεις της κυβέρνησης για το δίλημμα “σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα”, κατηγόρησε την κυβέρνηση για διπλό ολίσθημα: “Αφενός δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τα προβλήματα του ελληνικού λαού και λένε ότι όλα πάνε καλά. Το δεύτερο ολίσθημα είναι ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να καλύψει τα δικά της προβλήματα, βάζοντας ως ασπίδα τον απλό ψηφοφόρο της ΝΔ, τον οποίο η ηγεσία του κόμματος αδίκησε βάρβαρα”.

 

Ερωτηθείς σχετικά με δηλώσεις του γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός του Δημήτρη Ρέππα, ο οποίος ανέφερε ότι υπάρχουν επιχειρηματίες, εκδότες και Μ.Μ.Ε. που ενθαρρύνουν την αποχή και δεν θέλουν αυτοδύναμες κυβερνήσεις, ο Γ. Παπανδρέου απάντησε ότι αυτά που λέει ο κ. Ρέππας συνάδουν με αυτά που ο ίδιος υποστηρίζει εδώ και χρόνια, σημειώνοντας, παράλληλα ότι το ΠΑΣΟΚ θα προωθήσει καθαρές σχέσεις και κανόνες με όλους, διότι αυτοί κάνουν τους καλούς λογαριασμούς και τους καλούς φίλους. Υποσχέθηκε ότι θα βοηθήσει ως κυβέρνηση τα μέσα ενημέρωσης να ξεπεράσουν την κρίση τους, αλλά με σχέσεις διαφάνειας. Οι σχέσεις αλληλεξάρτησης, ισχυρίστηκε, θα τελειώσουν.

 

Τέλος, απαντώντας σε ερώτηση για όσα καταλόγισε στο ΠΑΣΟΚ ο Αλέξης Τσίπρας για τα εργασιακά, εξέφρασε την άποψη ότι “εμείς, ακριβώς στην προσπάθεια να σταματήσει η ασυδοσία, βάλαμε κανόνες. Βάλαμε κανόνες σε ότι αφορά τις εργασιακές σχέσεις. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να εφαρμοστούν αυτοί οι κανόνες, γιατί σήμερα δεν εφαρμόζονται. Δεύτερον. Αν δούμε ότι κάποιους από αυτούς τους κανόνες κακώς τους βάλαμε ή πρέπει να αλλάξουν, είμαστε έτοιμοι να καθίσουμε κάτω, να συζητήσουμε και από κοινού τα θέματα των εργασιακών σχέσεων. Καμία αντίρρηση”.

 

Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης τύπου που παραχώρησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έχει ως εξής:

 

«Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Κυρίες και κύριοι, το διακύβευμα των Ευρωεκλογών είναι ξεκάθαρο και κρίσιμο. Θα συνεχίσουμε, απ’ τη μία, στον αδιέξοδο δρόμο μιας πολιτικής αδικίας, μιας ανισότητας, αυτή την πολιτική που χαράζουν και εφαρμόζουν οι νεοσυντηρητικοί, και στην Ελλάδα, και στην Ευρώπη; Στο δρόμο των πολιτικών, που στήριξαν την ασυδοσία των αγορών, η οποία οδήγησε σε αυτή τη βαθιά οικονομική κρίση την Ευρώπη και άλλες περιοχές του κόσμου;

 

Ή θα αλλάξουμε ρότα, και θα μπούμε στο δρόμο της πράσινης ανάπτυξης, αλλά με μία αναδιανομή του πλούτου, για την κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική συνοχή, με οδηγό το σχέδιο των σοσιαλιστών, το σχέδιο του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος;

 

Θα επιβραβεύσουμε, με την ψήφο ή ακόμα και με την αποχή, εκείνους που ευθύνονται γι’ αυτά που ζούμε σήμερα και μας εξοργίζουν;

 

Ή θα κάνουμε, με την ψήφο μας, την αρχή για τη νέα πορεία που χρειάζεται ο τόπος και η Ευρώπη;

 

Θα συνεχίσουμε στο δρόμο που μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα, αυτά που έφεραν τον Έλληνα και την Ελληνίδα σε απόγνωση;

 

Ή θα αλλάξουμε πορεία, με πολιτικές που βάζουν πρώτο τον πολίτη και ξαναφέρνουν και ζωή και ελπίδα;

 

Στις 7 Ιουνίου, ψηφίζουμε για την Ευρώπη. Αποφασίζουμε για την Ελλάδα. Για την Ελλάδα που θέλουμε.

 

Στις 7 Ιουνίου, ψηφίζουμε για την προοδευτική στροφή της Ευρώπης. Για να διασφαλίσουμε ισχυρή σοσιαλιστική πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να αλλάξει πορεία η Ευρώπη. Για μια Ευρώπη, που θα έχει ως προτεραιότητα τους πολίτες και τις ανάγκες τους.

 

Να ενισχύσουμε, επίσης, τη διεκδικητική, ισχυρή φωνή της Ελλάδας. Φωνή με δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα απ’ την ισχυρή παρουσία και του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Γι’ αυτό, στις 7 Ιουνίου, αποφασίζουμε για την Ελλάδα. Και ο Έλληνας θέλει σήμερα πολιτικές που βάζουν πρώτα τον πολίτη.

 

Η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία, είναι ψήφος σε αυτούς που βύθισαν την Ελλάδα σε κρίση, πριν ακόμα ξεσπάσει η διεθνής κρίση. Πολύ πριν ξεσπάσει η διεθνής κρίση. Ήταν μια κρίση, και είναι μια κρίση πολύπλευρη, αυτή στην οποία μας βύθισε η Νέα Δημοκρατία. Βύθισε σε απόγνωση το ελληνικό νοικοκυριό.

 

Μια κρίση κοινωνική, όπου οι πολιτικές της κυβέρνησης στρέφουν τη μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη. Μια κρίση θεσμών, αξιών, με τους πολίτες να μην ξέρουν πού να ακουμπήσουν. Μια κρίση πολιτική, που κορυφώθηκε με ευθύνες του πρωθυπουργού, με ευθύνες του κ. Καραμανλή, με το ξαφνικό κλείσιμο της Βουλής και, μαζί με το ξαφνικό κλείσιμο της Βουλής, με την παραγραφή. Την παραγραφή όσων αδικημάτων πιθανόν να έπραξαν οι υπουργοί της κυβέρνησης.

 

Γι’ αυτό, η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ, είναι ψήφος ελπίδας. Ψήφος που λέει: Μπορούμε. Μπορούμε να αλλάξουμε τη χώρα. Που κάνει μια νέα αρχή, για μια νέα πορεία.

 

Η νίκη του ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές είναι το πρώτο βήμα. Το δεύτερο βήμα είναι η νίκη και η αυτοδυναμία στις εθνικές εκλογές. Για να αλλάξουμε την Ελλάδα, με πολιτικές που βάζουν πρώτα τον πολίτη. Με πολιτικές, που τελικά δημιουργούν ένα ευνομούμενο κράτος. Τέλος στην ανομία, στην ατιμωρησία, στο νόμο της ζούγκλας.

 

Με πολιτικές, που φορολογούν τον πλούτο. Εκεί όπου πραγματικά υπάρχει. Όχι βάζοντας νέους φόρους στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Όχι κάνοντας θύματα της κρίσης, αυτούς που δεν έχουν καμία ευθύνη γι’ αυτήν. Όχι με πολιτικές, μίας κυβέρνησης που κρύβει τις αλήθειες και αποφασίζει παρασκηνιακά να επιβάλει νέα βάρη, τα οποία προγραμματίζει για αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές. Νέα βάρη για τα μεσαία και τα χαμηλότερα στρώματα.

 

Αυτή είναι η υπευθυνότητα, για την οποία μας μιλάνε; Επιτέλους, χρειάζεται η χώρα σοβαρή, αξιόπιστη κυβέρνηση. Κυβέρνηση με σχέδιο, κυβέρνηση που μπορεί να εγγυηθεί την κοινωνική αλληλεγγύη, που μπορεί να εγγυηθεί τη δημοκρατική διαβούλευση και συμμετοχή, που μπορεί να πάει τη χώρα σε μια νέα αναπτυξιακή τροχιά, στην πράσινη ανάπτυξη, που θα εγγυάται δουλειές, που θα εγγυάται ανταγωνιστικότητα, που θα εγγυάται ευημερία, που θα εγγυάται και σεβασμό στο περιβάλλον.

 

Το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού, του Έλληνα πολίτη. Και κάθε μέρα την κερδίζει. Διότι, ψήφος στο ΠΑΣΟΚ, είναι ψήφος ελπίδας. Είμαστε αποφασισμένοι, είμαι αποφασισμένος, να προχωρήσουμε μπροστά, στις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος.

 

Γι’ αυτό, στις 7 Ιουνίου, οι Έλληνες θα πάρουμε μια απόφαση, μεγάλη και κρίσιμη. Στις 7 Ιουνίου, οι Ευρωεκλογές μπορεί να γίνουν το πρώτο βήμα για μια ριζική πολιτική αλλαγή. Και είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα αυτής της στιγμής. Με τη συμμετοχή, παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Με την αποχή, αφήνουμε άλλους να αποφασίσουν για μας.

 

Όλοι μαζί μπορούμε. Μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αλλάξουμε πορεία. Να βγούμε από το τέλμα και το αδιέξοδο που όλοι βιώνουμε, που όλοι ζούμε, που όλοι βλέπουμε. Μαζί, μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι η Ελλάδα δεν θα χάσει ούτε μία μέρα ακόμα.

 

Το μήνυμά μας είναι: Μαζί μπορούμε να αλλάξουμε. Ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε.

 

Σας ευχαριστώ.

 

Γ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ («ΤΑ ΝΕΑ»): Κύριε Πρόεδρε, παρά τα όσα είπατε και σήμερα, οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν μια εικόνα σύμφωνα με την οποία οι πολίτες δεν έχουν αντιληφθεί πλήρως ποιο είναι το κίνητρο να προσέλθουν στις κάλπες και να μη σπεύσουν στις παραλίες, όπως τους προτρέπουν πολλοί και διάφοροι.

 

Το ερώτημά μου είναι το εξής. Τι θα αλλάξει στη ζωή τους στις 8 Ιουνίου μετέχοντας στις εκλογές; Γιατί δίνεται η εντύπωση ότι το στίγμα αυτών των εκλογών είναι το πόσες μονάδες διαφορά θα έχει το πρώτο κόμμα από το δεύτερο.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ευχαριστώ κ. Παπαχρήστο. Πολύ σωστή η ερώτηση. Τι αλλάζει με τις Ευρωεκλογές. Οι Ευρωεκλογές είναι η δυνατότητα του Έλληνα πολίτη, του Έλληνα ψηφοφόρου, του Ελληνικού λαού, να αλλάξει την πορεία της χώρας. Οι Ευρωεκλογές είναι πράγματι ένα δημοψήφισμα. Οι Ευρωεκλογές θα στείλουν το μήνυμα, θα είναι το πρώτο βήμα, για την αλλαγή πορείας. Θα στείλουν το μήνυμα ότι, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Θα στείλουν το μήνυμα ότι, η Ελλάδα έχει ελπίδα. Ότι υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές λύσεις. Πολιτικές λύσεις, που οδηγούν σε μια κυβέρνηση αυτοδύναμη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

 

Γι’ αυτό οι εκλογές αυτές είναι κρίσιμες. Και θα ήθελα να τονίσω και πάλι ακριβώς την ανάγκη συμμετοχής. Να μην πάει χαμένη ούτε μία ψήφος. Να αξιοποιήσει ο Ελληνικός λαός αυτή τη δυνατότητα. Και ξέρω ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος, η Ελληνίδα ψηφοφόρος, θέλουν να αξιοποιήσουν αυτή τη δυνατότητα, για να αλλάξουν αυτά τα οποία σήμερα τους βασανίζουν, που αισθάνονται απόγνωση, αισθάνονται την έλλειψη αξιοπρέπειας. Την έλλειψη μιας ευνομούμενης Πολιτείας. Την έλλειψη αξιοκρατίας. Την έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης. Την έλλειψη σοβαρών κοινωνικών υποδομών, δομών πρόνοιας. Την έλλειψη επένδυσης στην παιδεία και την υγεία. Την έλλειψη ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου, που χρειάζεται η χώρα μας για να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Και για να σταματήσει, και η σπατάλη, και η διαφθορά, και η ανομία, και η ατιμωρησία.

 

Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική η ψήφος στις 7 Ιουνίου. Αλλάζει τα πολιτικά δεδομένα, και είναι στο χέρι του Ελληνικού λαού να το κάνει αυτό. Και είμαι σίγουρος ότι θα το κάνει.

 

Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ («MEGA»): Θέλω να συνεχίσω από εκεί που σταματήσατε. Είπατε και σήμερα δυο φορές ότι οι εκλογές αυτές είναι δημοψήφισμα και πολλές φορές το λέτε. Θέλω να σας ρωτήσω αν η αποχή, όπως καταγράφεται τουλάχιστον σε αυτές τις δημοσκοπήσεις, είναι μεγάλη αν ο κόσμος δεν πάει να ψηφίσει, αισθάνεστε εσείς ότι αυτό το στοίχημα θα το έχετε χάσει;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εγώ συμμερίζομαι μια βαθιά απογοήτευση, που αισθάνεται και ο Έλληνας πολίτης, για το πού πάει η Ελλάδα σήμερα. Συμμερίζομαι το αίσθημα ότι, το πολιτικό σύστημα δεν έχει ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, όχι μόνο των καιρών, αλλά και των ίδιων των πολιτών.

 

Συμμερίζομαι το αίσθημα που έχει ο Έλληνας πολίτης ότι, αν είσαι ψηλά, αν είσαι ισχυρός, έχεις το δίκιο με το μέρος σου, ό,τι και αν γίνει. Υπάρχει ασυλία. Υπάρχει ατιμωρησία. Υπάρχει ανομία. Το συμμερίζομαι.

 

Λέω κάτι πολύ απλό, όμως. Μπορούμε αυτό να το αλλάξουμε. Αν παραιτηθούμε, αυτά θα συνεχίσουν και θα χειροτερεύσουν. Τότε είναι που πράγματι θα βουλιάξουμε. Τώρα είναι η στιγμή να πούμε, όχι στην παραίτηση. Να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας. Να πούμε, φτάνει πια. Υπάρχει μια άλλη Ελλάδα. Να εκπροσωπηθεί αυτή η Ελλάδα, η παραγωγική, η προοδευτική, της ευνομούμενης Πολιτείας, των κανόνων, των αξιών της αξιοκρατίας, της διαφάνειας. Γι’ αυτό, το στοίχημα είναι μεγάλο. Δεν είναι δικό μου. Είναι το στοίχημα για την Ελλάδα.

 

Π. ΣΩΚΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε έχετε προσδώσει στις Ευρωεκλογές χαρακτήρα δημοψηφίσματος για την πολιτική της κυβέρνησης. Για να εκφραστεί αυτή η δημοψηφισματική διάσταση είναι αρκετή μια ήττα της κυβέρνησης ανεξαρτήτως διαφοράς αλλά και ύψους ποσοστών των δύο κομμάτων; Θα αμφισβητήσετε τη νομιμοποίηση της κυβέρνησης σε κάθε περίπτωση;

 

Θα ήθελα να επισημάνω ότι το λέω αυτό γιατί έχει επικρατήσει η άποψη στην πολιτική συζήτηση ότι μια ήττα της Νέας Δημοκρατίας με διαφορά κάτω από 3% θα είναι περισσότερο νίκη του Καραμανλή παρά νίκη δική σας. Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εγώ θα επιμείνω στο ότι, ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε. Και το μήνυμα θα είναι σαφές στις Ευρωεκλογές. Το ΠΑΣΟΚ έχει κάνει την ανατροπή. Θυμάστε πριν από ένα χρόνο τι συζητάγαμε. Άκουγα περί «τρίτου κόμματος και διάλυσης του ΠΑΣΟΚ».

 

Εμείς, ανατρέψαμε τα δεδομένα, διότι βάλαμε πρόγραμμα. Έχουμε στόχους. Έχουμε εσωτερικές δημοκρατικές διαδικασίες. Έχουμε βάλει τους κανόνες της διαφάνειας. Έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να ανανεώνουμε τις πολιτικές μας, τα στελέχη μας. Είμαστε περήφανοι για το παρελθόν μας, αλλά ξέρουμε ότι και τα λάθη μας μπορούμε να τα διορθώνουμε. Και αυτό έχει εκτιμηθεί. Έχει φέρει μια ανατροπή.

 

Μια ανατροπή, που θα αποτυπωθεί με νίκη του ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές. Όσο μεγαλύτερη, τόσο καλύτερη. Και αυτή η νίκη θα μας πάει, στις επόμενες εθνικές εκλογές, σε αυτοδυναμία. Διότι ακριβώς αυτό το ρεύμα στρέφεται καθημερινά ενάντια σε μια κυβερνητική πολιτική, την οποία δεν καταδικάζει μόνο ο ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ίδιος ο ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας, που είναι βαθιά απογοητευμένος.

 

Αυτή η πολιτική καταδίκη μετατρέπεται σε ένα θετικό ρεύμα κυβερνητικής πλειοψηφίας, για να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο. Γι’ αυτό, είναι πολύ σημαντική η ψήφος στις 7 Ιουνίου. Και η νίκη του ΠΑΣΟΚ, είναι το πρώτο βήμα για μια μεγάλη αλλαγή στη χώρα.

 

Γ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ («ALTER»): Κύριε Πρόεδρε ήδη έχει ξεσπάσει θα λέγαμε εδώ και αρκετό καιρό γκρίνια στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας και μια διαδοχολογία. Αν το ΠΑΣΟΚ κερδίσει με μεγάλη διαφορά τις ευρωεκλογές, ποιον προτιμάτε για αντίπαλο: Ντόρα Μπακογιάννη ή Αντώνη Σαμαρά;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Αντίπαλός μου είναι τα προβλήματα της χώρας. Και αυτά, θα τα αντιμετωπίσουμε ως κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποτελεσματικά, με σχέδιο και αποφασιστικά. Η εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού στο ΠΑΣΟΚ εκφράζεται ακριβώς επειδή ξέρουν ότι, είμαι αποφασισμένος να χτυπηθώ, να παλέψω ενάντια σε όλα αυτά τα αρνητικά χαρακτηριστικά που ενίσχυσε, που εμβάθυνε, που ανέδειξε η πολιτική της νεοσυντήρησης και της Νέας Δημοκρατίας, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Αυτό το εγγυώμαι.

 

Γ. ΑΝΤΥΠΑΣ («ΕΘΝΟΣ» και «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε θα μου επιτρέψετε να μείνω στο θέμα της απογοήτευσης των πολιτών από το πολιτικό σύστημα, βλέπω ότι είναι ένα θέμα το οποίο σας απασχολεί κι εσάς πάρα πολύ και δίνετε έμφαση στο θέμα της συμμετοχής.

 

Χθες συζητούσα με ένα πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και μου είπε ότι δίνει μάχη στο σπίτι του στην οικογένειά του, να πείσει τη σύζυγό του να μην βγει στη σύνταξη σε ηλικία 46 ετών, δουλεύει σε μεγάλη πρώην κρατική Τράπεζα. Επίσης συζητούσα με μια κυρία 58 ετών η οποία είναι καθαρίστρια στην ίδια Τράπεζα, η οποία φυσικά δεν μπορεί να βγει στη σύνταξη παρότι το επιθυμεί.

 

Επίσης υπάρχει η γενιά των 700, που έχει γίνει μάλλον 600 ευρώ την τελευταία περίοδο. Αυτά είναι πολύ συγκεκριμένα θέματα, τα οποία άπτονται της αντιμετώπισης των Ελλήνων από το πολιτικό σύστημα. Δεν είναι θεωρητικά, είναι πολύ συγκεκριμένα. Έχετε αναλάβει μια δέσμευση έναντι των αγροτών και των συνταξιούχων για σύνταξη 550 ευρώ στο μεμονωμένο αγρότη και συνταξιούχο και 950 ευρώ στο ζευγάρι.

 

Θα ήθελα λοιπόν αν μπορείτε, αν είστε σε θέση να αναλάβετε κάποιες αντίστοιχες δεσμεύσεις απέναντι στη γενιά των 700 ευρώ και θα ήθελα επίσης να μου πείτε αν είστε σε θέση να μου πείτε αν θα συγκρουστείτε απέναντι στα προνόμια, σε εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά, που υπάρχουν και βγαίνουν κάποιοι στη σύνταξη, σε βάρος άλλων ανθρώπων, οι οποίοι μένουν μέχρι τα βαθιά τους γεράματα στην αγορά εργασίας. Σας ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εγώ ευχαριστώ. Πρώτα απ’ όλα, υπάρχουν δεσμεύσεις, τις οποίες έχουμε ανακοινώσει, μέσα από μια συστηματική δουλειά των τελευταίων ετών, διαβούλευσης, επεξεργασίας θέσεων, που αφορούν και στη γενιά των 600 – 700 ευρώ ή, εν πάση περιπτώσει, αυτών των χαμηλόμισθων και πολλές φορές ανασφάλιστων νέων, αλλά και στους συνταξιούχους, στη νοικοκυρά, στην οικογένεια, για να διασφαλίσουμε, σε αντίθεση με τη σημερινή πολιτική, όχι αποσπασματικές – σε εισαγωγικά ή όχι -φιλανθρωπικές επιδοματικές πολιτικές, που είναι συνήθως προεκλογικής κοπής και μόνον προεκλογικής χρήσης, αλλά για να δούμε τη σοβαρή πια λειτουργία ενός κράτους πρόνοιας.

 

Κράτους πρόνοιας, που εξασφαλίζει επιτέλους ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους. Γι’ αυτό έχουμε μιλήσει για τα 550 ευρώ για το μεμονωμένο άτομο, τα 950 ευρώ για το ζευγάρι, και όχι μόνο για τους αγρότες, ως βασική πια σύνταξη για όλους, ως το ελάχιστο επίπεδο μιας αξιοπρεπούς σύνταξης.

 

Έχουμε υπολογίσει τι κοστίζει, θα κάνουμε ακριβώς αυτό που μπορούμε. Δεν υποσχόμαστε αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε, θα κάνουμε αυτό που μπορούμε. Όπως θα κάνουμε κι αυτό που μπορούμε για τη νέα γενιά που είναι άνεργη, ή που απειλείται από την ανεργία, ή που δεν έχει προοπτική.

 

Να αλλάξουμε τις εργασιακές σχέσεις: πρώτα απ’ όλα, να βάλουμε κανόνες, να εφαρμοστούν οι κανόνες, να υπάρχει έλεγχος. Δεν μπορεί να υπάρχει η μαύρη εργασία, η ανασφάλιστη εργασία, οι υπερωρίες που δεν πληρώνονται, η αυθαιρεσία στις απολύσεις.

 

Από την άλλη, χρειάζεται να βοηθήσουμε κάθε άνεργο, να μπορεί με την κατάρτιση, με την υποστήριξη, με το επίδομα ανεργίας, να ξαναμπεί γρήγορα στην αγορά εργασίας. Με την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους νέους που πρωτομπαίνουν στην αγορά εργασίας, με την κοινωνική εργασία για τον μεγαλύτερο σε ηλικία, που πιθανώς να χάνει τη δουλειά του, διότι κλείνει η εταιρεία στην οποία εργάζεται και πολύ δύσκολα βρίσκει μια δουλειά στα 45, 50 ή 55 χρόνια του. Αξιοπρεπή κοινωνική εργασία.

 

Με τη στήριξη της επιχειρηματικότητας των νέων, με νέες πρωτοβουλίες, από τον αγροτικό τομέα, μέχρι τη σύγχρονη τεχνολογία, την πληροφορική, την πράσινη ανάπτυξη.

 

Όλη αυτή η ρευστότητα, που δεν περνά σήμερα με τα 28 δις στην οικονομία, πρέπει να περάσει στη μικρομεσαία επιχείρηση. Να στηρίξουμε τους νέους, να στηρίξουμε τους νέους αγρότες. Και επειδή με ρωτούν πολλές φορές «πού θα βρείτε τα λεφτά», εγώ σας ρωτώ: πού πάνε σήμερα τα λεφτά. Σήμερα, πού πάνε τα λεφτά;

 

Βεβαίως, δεν θα βρούμε χρήματα, εάν δίνουμε φορολογικά δώρα στους πλουσίους και φορτώνουμε τη μικρομεσαία επιχείρηση, τη μεσαία τάξη, τους χαμηλόμισθους, με φόρους. Βεβαίως, δεν θα βρούμε χρήματα, εάν κάνουμε χαριστικές ρυθμίσεις στους τραπεζίτες για τα χρέη τους προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία.

 

Βεβαίως, δεν θα βρούμε χρήματα, αν αφήνουμε τη διαφθορά να διογκώνεται, την αδιαφάνεια στο σύστημα υγείας, υπέρ των φαρμακοβιομηχανιών, ή των διαφόρων προμηθευτών για τα νοσοκομεία – τα οποία φθάνουν σε σημείο να μην έχουν ούτε γάζες – που φτάνει τα 11 δις. Έντεκα δις χάνονται από αυτή την τρύπα της αδιαφάνειας και της διαφθοράς μόνο στον τομέα της υγείας.

 

Εγώ θα συγκρουστώ με αυτές τις αντιλήψεις. Θα συγκρουστώ με αυτές τις αντιλήψεις, για να μπορεί να υπάρξει δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και για να ενισχύσουμε το εισόδημα, προκειμένου να βοηθήσουμε τα πιο αδύναμα στρώματα, γεγονός που θα βοηθήσει και την αγορά, θα βοηθήσει και την οικονομία, αλλά και την αναδιανομή, στηρίζοντας ένα κοινωνικό κράτος, το οποίο εξασφαλίζει επιτέλους το βασικό, αξιοπρεπές επίπεδο ζωής.

 

Και θα συγκρουστώ, διότι δεν χρωστάω σε κανέναν. Μόνο στον Έλληνα πολίτη.

 

Β. ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ («ΑΝΤ-1»): Κύριε Πρόεδρε, επειδή έχετε πει ότι προσδίδετε ένα δημοψηφισματικό χαρακτήρα σε αυτές τις εκλογές και με βάση το ότι υποστηρίζετε ότι θα είναι πρόκριμα για τις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε αυτές και αν γίνουν, θα ήθελα να μας πείτε και αν μπορείτε να δεσμευτείτε, τι ακριβώς θα κάνετε στην περίπτωση των χιλιάδων συμβασιούχων. Θα τους μονιμοποιήσετε εάν εκλεγείτε πρωθυπουργός ή θα ισχύσει, θα εξακολουθήσει να ισχύει το Προεδρικό Διάταγμα του κ. Παυλόπουλου; Σας ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ’ όλα, είναι απαραίτητο να καταδικάσουμε το γεγονός ότι, παρά τις μεγαλόστομες υποσχέσεις σχεδόν προ εξαετίας, της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας, που έλεγε ότι θα τελειώσει αυτή η υπόθεση των συμβασιούχων, ουσιαστικά, έχει φτιάξει κομματικά εργοστάσια, που παράγουν τα STAGE, τους συμβασιούχους, τις σχέσεις με τα μπλοκάκια, τους ανασφάλιστους εργαζόμενους ή, μέσα από τις εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων, έναν πραγματικά εργασιακό μεσαίωνα, ο οποίος υπάρχει για να είναι σε ομηρία ο νέος άνθρωπος. Αυτός ο νέος άνθρωπος, που ζητάει προοπτική και τρέχει από το ένα στο άλλο βουλευτικό γραφείο, για να μπορεί να εξασφαλίσει στο ελάχιστο – εάν το εξασφαλίζει – τα προς το ζην.

 

Για μένα, αυτό είναι βαρβαρότητα. Πέστε το αναλγησία, πέστε το απανθρωπιά, πέστε το κοινωνική αδικία. Εγώ το λέω «βαρβαρότητα», διότι έτσι το αισθάνομαι και έτσι το αισθάνεται και ο νέος άνθρωπος, με τον οποίο μιλώ καθημερινά.

 

Άρα, λοιπόν, τι πρέπει να γίνει; Να σταματήσει αυτή η λογική των STAGE στο Δημόσιο. Των κομματικών STAGE. Καταρχήν, αυτά ήταν και είναι για τον ιδιωτικό τομέα.

 

Δεύτερον, να σταματήσει αυτή η λογική ότι, με το μπλοκάκι, θα μπορούμε να αποφύγουμε τις πραγματικές μας υποχρεώσεις απέναντι στους νέους, δηλαδή την εξασφάλιση μιας σωστής σχέσης εργασίας, με ασφάλεια, με σιγουριά.

 

Και τρίτον, όπως έχουμε πει, σε ό,τι αφορά τους υπάρχοντες συμβασιούχους, όταν υπάρχουν πάγιες ανάγκες και δεν είναι εποχιακές, αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να είναι μόνιμοι. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η λογική, κάθε πέντε μήνες, έξι μήνες, οκτώ μήνες, να ανανεώνονται οι συμβάσεις τους, τις οποίες τις έχουμε απλώς και μόνον επειδή τους θεωρούμε μεν εποχιακούς, αλλά δεν είναι εποχιακοί.

 

Και έτσι, αισθάνονται και αυτοί ότι βρίσκονται σε μια ομηρία. Αλλά δεν είναι μόνον ομηρία, είναι και αδυναμία να φτιάξουν τη δική τους οικογένεια και τη δική τους προοπτική. Πρέπει να μπουν τάξη και κανόνες στη λειτουργία του Δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις.

 

Α. ΚΩΒΑΙΟΣ («ΤΟ ΒΗΜΑ»): Κύριε Πρόεδρε, την προηγούμενη φορά στην αντίστοιχη συνέντευξη Τύπου, είχατε κάνει αυτή την πρόταση στον πρωθυπουργό, να προκηρύξει ταυτόχρονα εθνικές εκλογές με τις ευρωεκλογές και να κάνετε μια συμφωνία για επανεκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

 

Το ότι δεν έχουμε εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές, θα πρέπει να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι είστε αποφασισμένος να ανατρέψετε την κυβέρνηση του χρόνου τον Μάρτιο το αργότερο, ασχέτως του τι θα προτείνει ο κ. Καραμανλής για Προεδρία της Δημοκρατίας;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Όπως είπα, η κατάσταση δεν πάει άλλο. Το βλέπει ο κόσμος, το ζει καθημερινά. Δεν ξέρουμε ακόμα τι μας επιφυλάσσει, όχι η 7η Ιουνίου, αλλά η 8η Ιουνίου. Τι νέα βάρη, τι νέα προβλήματα θα φέρει αυτή η κυβέρνηση, που χωρίς σχέδιο, ουσιαστικά, χωρίς την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού, απλώς διαχειρίζεται την κατάσταση, γαντζωμένη στην εξουσία. Γιατί αυτό δείχνει τα τελευταία 5-6 χρόνια.

 

Τι άλλο έργο προσέφερε σε αυτή τη χώρα; Μόνο τη νομή της εξουσίας. Κομματική, των «ημετέρων», των ισχυρών. Με αποτέλεσμα, ακριβώς αυτή την κρίση, από την οικονομική, μέχρι την κρίση των αξιών και των θεσμών. Αυτό πρέπει να τελειώσει. Εμείς έχουμε ζητήσει εκλογές και θα μπορούσαν να είχαν γίνει διπλές εκλογές, που σημαίνει ότι και αυτό το κόστος, επειδή πολλές φορές λένε «μα, κοστίζουν οι εκλογές» κλπ., δεν θα υπήρχε καν, για όσους κόπτονται ότι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα, το κόστος των εκλογικών δαπανών.

 

Το κόστος για τη χώρα μας είναι πολύ μεγαλύτερο, εάν συνεχίσουμε σε αυτή την πορεία, την πορεία αυτής της κυβέρνησης. Το ξέρουν οι πολίτες, το ξέρουν ακόμα και οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτό εμείς ζητάμε εκλογές. Βεβαίως, ζητάμε εθνικές εκλογές.

 

Προβλέπω όμως ότι, κάτω από το βάρος αυτών των αδιεξόδων, ο κ. Καραμανλής θα αναγκαστεί, πολύ νωρίτερα απ’ το Μάρτιο, να πάει σε εθνικές εκλογές.

 

Γ. ΠΙΤΤΑΡΑΣ («ALPHA»): Κύριε Πρόεδρε, εδώ και δύο ημέρες παρακολουθούμε τα στελέχη σας και γενικώς επισήμως το κόμμα, να βγαίνει και να μιλάει και να στέλνει μια προειδοποίηση προς τις εταιρείες δημοσκοπήσεων να σεβαστούν τους κανόνες δεοντολογίας, να μην παίξουν παιχνίδια.

 

Θέλω να σας ρωτήσω, φοβάστε κάτι; Βλέπετε για παράδειγμα αυτό το ποσοστό που δίνουν στους Οικολόγους πονηρό ποσοστό; Και επί τη ευκαιρία έχω να σας ρωτήσω αν πιστεύετε ότι σας έβλαψε ή σας έκανε καλό το σύνθημα, το προεκλογικό σποτ με τα παπαγαλάκια.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ’ όλα, έχω την αίσθηση ότι αισθάνεται ο Έλληνας πολίτης, όλοι οι ψηφοφόροι, ότι η κυβέρνηση, με επικοινωνιακά τρικ, προσπαθεί να συγκαλύψει, όπως συγκάλυψε βεβαίως και τις υποθέσεις της διαφθοράς, την πραγματικότητα που ζει ο Έλληνας πολίτης. Να συγκαλύψει την καθημερινότητα που ζει.

 

Την καθημερινότητα της ανομίας, την καθημερινότητα της γραφειοκρατίας, την καθημερινότητα της ατιμωρησίας, την καθημερινότητα της έλλειψης κανόνων, την καθημερινότητα της αναξιοκρατίας. Ότι για να κάνεις μια δουλειά, πρέπει να έχεις κάποιον ισχυρό. Για να βρεις μια θέση εργασίας, πρέπει να πας σε βουλευτικά γραφεία.

 

Να πληρώνει ο πολίτης, η μεσαία τάξη και ο φτωχότερος, για τα δώρα στους ισχυρούς. Να βλέπουμε να βοηθιούνται τραπεζίτες, αλλά ρευστότητα στην αγορά να μην υπάρχει. Μηδενική ρευστότητα. Να παραγράφονται αδικήματα.

 

Άρα, λοιπόν, πιστεύω ότι όσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση να συγκαλύψει τις δικές της ευθύνες, πίσω από μία λογική ότι όλα πάνε καλά, διότι αυτό μας λέει, «όλα πάνε καλά, είναι μια χαρά, αυτά που βλέπετε γύρω σας δεν είναι η πραγματικότητα», είναι μια προσπάθεια φυγής από την πραγματικότητα, από την οποία όμως δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν. Δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν, και από την απόφαση του Ελληνικού λαού στις 7 Ιουνίου, και από την απόφαση του Ελληνικού λαού στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.

 

Κ. ΖΟΥΛΑΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε έχετε ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν μιλήσει για τα λεγόμενα εξωθεσμικά συμφέροντα που προσπαθούν να ελέγξουν το πολιτικό σύστημα. Σήμερα ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής σας Ομάδας, ο κ. Δημήτρης Ρέππας που είναι και εκ δεξιών σας, έκανε αυτή την κατηγορία αιφνιδίως πιο συγκεκριμένη.

 

Σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό και εν προκειμένω στο «Κανάλι 1» είπε ότι υπάρχουν συμφέροντα επιχειρηματικά, εκδοτικά και μιντιακά, αναφερόμενος προφανώς σε κάποια ιδιωτικά κανάλια, που θέλουν το πολιτικό σύστημα ελεγχόμενο και ενθαρρύνουν -όπως είπε- την επιλογή της αποχής και σε αυτή τη συγκυρία την επιλογή στους Οικολόγους. Επιδιώκουν -όπως είπε- μη αυτοδύναμες κυβερνήσεις για να ελέγχουν το σύστημα.

 

Θέλω να ρωτήσω αν η θέση του κ. Ρέππα είναι η επίσημη του κόμματός σας και αν ναι, γιατί επιτέλους δεν κατονομάζετε εσείς ποια είναι αυτά τα εξωθεσμικά κέντρα, που αυτή την ώρα, αυτή τη συγκυρία πολεμούν το ΠΑΣΟΚ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ο κ. Ρέππας καλώς κάνει αυτές τις αναλύσεις, οι οποίες συνάδουν βεβαίως με αυτά τα οποία έχω πει εγώ, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δεν βλέπω γιατί υπάρχει διαφορά.

 

Αυτό το οποίο λέω εγώ πολύ απλά, και δεν είναι θέμα προσωπικό, είναι αυτό το οποίο διαφοροποιεί εμάς, τους προοδευτικούς ανθρώπους, από τη νεοσυντήρηση, ότι εμείς, δεν λέμε είναι ο κακός, και ο καλός, εμείς λέμε, υπάρχουν καλές πολιτικές, και κακές πολιτικές.

 

Εμείς έχουμε τη βούληση να κάνουμε σωστές πολιτικές και, σωστές πολιτικές, είναι οι καθαρές σχέσεις με όλα τα κέντρα εξουσίας. Καθαρές σχέσεις. Με όλους τους πυλώνες της εξουσίας: Δικαιοσύνη, Κοινοβούλιο, εκτελεστική εξουσία, νομοθετική εξουσία, Μέσα Ενημέρωσης, επιχειρηματίες, ιδιώτες, Δημόσιο, εκκλησία. Οι καθαρές σχέσεις και οι καθαροί κανόνες, κάνουν τους καλούς λογαριασμούς και τους καλούς φίλους.

 

Όταν όμως δεν υπάρχουν αυτά και, εμπλέκεται ο ένας στην προσπάθεια να επηρεάσει τον άλλον, με εξωθεσμικά μέσα ή με αθέμιτα μέσα, τότε εκεί είναι όπου δεν λειτουργούν οι δημοκρατικοί κανόνες, δεν λειτουργεί η διαφάνεια. Τότε είναι που αιχμαλωτίζεται ο ένας ή ο άλλος. Τότε είναι που δεν εκφράζουμε γνήσια τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού.

 

Και δεν είναι ελληνικό φαινόμενο αυτό. Ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, το βλέπω σε πάρα πολλές χώρες. Το είδαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η τεράστια εξουσία του χρηματοπιστωτικού συστήματος εγκλώβισε το πολιτικό σύστημα εκεί, τους δημοκρατικούς θεσμούς – που θεωρείται από τις ισχυρότερες δημοκρατίες του κόσμου. Τα λόμπι, οι τεράστιοι μισθοί, τα τεράστια ποσά, τα μίντια, κατάφεραν να εγκλωβίσουν μια ολόκληρη χώρα στην αδιαφάνεια, με την έλλειψη ελέγχου αυτών των χρηματοπιστωτικών συστημάτων.

 

Με αποτέλεσμα βεβαίως αυτή τη φούσκα, την οποία πληρώνει δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη μας, που δεν έχει καμία ευθύνη γι’ αυτή την κρίση. Γι’ αυτό ακριβώς λέμε, καθαρές σχέσεις. Καθαρές σχέσεις, σημαίνει επίσης να βοηθήσουμε και τον κλάδο των Μέσων Ενημέρωσης, αλλά με διαφάνεια, με ίσους κανόνες.

 

Περνάει μια κρίση, περνάει κρίση λόγω της οικονομικής κρίσης, όπως και κάθε άλλη επιχείρηση, μια κρίση λόγω και των τεχνολογικών εξελίξεων. Προχθές, που κατέθεσα τις προτάσεις μας για τις θεσμικές αλλαγές στο κράτος, μίλησα και γι’ αυτό. Και είπα, ναι, να στηρίξουμε αυτή τη μετάβαση από το χαρτί στην ηλεκτρονική εφημερίδα, αλλά να το κάνουμε μέσα από κανόνες διαφάνειας, όχι με την προσπάθεια ελέγχου, επηρεασμού, καπελώματος, είτε από τη μία πλευρά προς την άλλη, είτε από την άλλη πλευρά προς τα Μέσα Ενημέρωσης. Να τελειώνουν αυτές οι σχέσεις. Να φτιάξουμε σωστές και καθαρές σχέσεις. Αυτό θα είναι προς όφελος της Δημοκρατίας, προς όφελος του πολίτη, προς όφελος της διαφάνειας, προς όφελος των συμφερόντων του Ελληνικού λαού.

 

Γ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» – «Ρ/Σ CITY»): Κύριε Πρόεδρε, είμαστε περίπου 11 μέρες πριν τις ευρωεκλογές. Αν ρωτήσετε τον κόσμο θα σας πει ότι αυτό που θυμάται είναι τα παπαγαλάκια στο διαφημιστικό σποτ της Νέας Δημοκρατίας και το δίλημμα, όπως σχολιάστηκε εν πάση περιπτώσει στρεβλά, σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.

 

Έγινε προεκλογικό σας όπλο η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν από λίγες ημέρες. Η έκθεση αυτή όμως δεν έχει μόνο διαπιστώσεις, έχει και προτάσεις. Και επειδή η κοινωνική σας πολιτική θα έλεγα έχει χαρακτηριστεί ως πολύ γαλαντόμα, ακόμη και από ειδικούς και επειδή επιχειρείτε να πείσετε τον κόσμο ότι φτάνει μόνο η πολιτική βούληση για μια αλλαγή κατεύθυνσης στην οικονομική πολιτική, εγώ θα ήθελα να ρωτήσω: Θα αγνοήσετε αυτό το μέρος, δηλαδή τις προτάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για να ασκήσετε αυτή την κοινωνική πολιτική και την οικονομική πολιτική, που τώρα προτείνετε;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ’ όλα, για την προσπάθεια διαστρέβλωσης αυτού του διλήμματος, από πλευράς της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας. Διπλό ολίσθημα. Καταρχήν, δεν κατανοούν ή δεν θέλουν να ομολογήσουν τα πραγματικά προβλήματα που ζει ο Ελληνικός λαός. Όπως σας είπα, πέστε τα «βαρβαρότητα», πέστε τα «απανθρωπιά», πέστε τα «αδικία», όπως θέλετε. Αλλά είναι βαθιά προβλήματα που τα ζει, είναι μια απόγνωση που την ζει.

 

Αυτό που χρειάζεται είναι πραγματικά μια ευνομούμενη Πολιτεία, μια δημοκρατική πολιτεία, που διασφαλίζει την χρηστή λειτουργία του κράτους, την αξιοποίηση με σεβασμό των χρημάτων του Ελληνικού λαού, την ουσιαστική αναδιανομή του πλούτου, αλλά βεβαίως, και μια αναπτυξιακή προοπτική, που μεγαλώνει την αναπτυξιακή πίτα. Αυτά δεν υπάρχουν.

 

Και έκανε ένα δεύτερο ολίσθημα η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, όταν θέλησε, για να καλύψει τα δικά της προβλήματα, τις δικές της πολιτικές, τις δικές της αμαρτίες, να βάλει ως ασπίδα τον απλό ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας, τον μέσο ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας.

 

Αδίκησε βάρβαρα η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, τον ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας. Διότι ο ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει ευθύνη για το κλείσιμο της Βουλής νύχτα, και την παραγραφή των αδικημάτων. Ο ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει ευθύνη για τα δώρα στους μεγαλομετόχους ή τα δώρα στις τράπεζες, που καταρρακώνουν το ασφαλιστικό σύστημα.

 

Δεν έχει ευθύνη ο νεοδημοκράτης ψηφοφόρος για τα δομημένα ομόλογα, τα τοξικά ομόλογα. Παρά λίγο, αν δεν είχαμε εμείς μιλήσει, δεν θα υπήρχαν συνταξιοδοτικά Ταμεία, δεν θα υπήρχαν Ασφαλιστικά Ταμεία για να μιλάμε σήμερα.

 

Δεν έχει ευθύνη ο νεοδημοκράτης ψηφοφόρος για τις άγονες γραμμές, που τετραπλασιάστηκαν τα χρήματα γι’ αυτές, αλλά τα καράβια δεν φτάνουν στα λιμάνια, γιατί δεν υπάρχουν τα απαραίτητα καράβια.

 

Να συνεχίσουμε; Να συνεχίσουμε για τη SIEMENS; Να συνεχίσουμε για τον ΓΕΡΜΑΝΟ; Να συνεχίσουμε για τις υποκλοπές; Γι’ αυτά, έχει ευθύνη ο νεοδημοκράτης ψηφοφόρος; Που άλλα ζήτησε από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, άλλα άκουσε, και άλλα βλέπει;

 

Και τολμά η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, να λέει ότι εμείς χτυπάμε αυτούς, τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας; Εμείς χτυπάμε αυτές τις πολιτικές, τις οποίες και ο ίδιος ο νεοδημοκράτης καταδικάζει. Και γι’ αυτό εγώ λέω, ελάτε μαζί, πρέπει να αλλάξει αυτή η πορεία.

 

Είχε ευκαιρία ο κ. Καραμανλής, είχε ευκαιρία, θα τον βοηθούσα κι εγώ, του το είπα εκατοντάδες φορές στη Βουλή, προσωπικά, για την SIEMENS, να ξεκαθαρίσουμε αυτή την υπόθεση, να πάμε σε διαφάνεια, να αλλάξει το πολιτικό σύστημα.

 

Τώρα πια, είναι μέρος του προβλήματος. Έχασε την ευκαιρία να αλλάξει σημαντικές δομές του κράτους, του πολιτικού συστήματος, να χτυπήσει την αδιαφάνεια. Τώρα πια, πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση.

 

Σε ό,τι αφορά τα μέτρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ή της Επιτροπής, το ερώτημα είναι: γιατί να συζητάμε σήμερα, πέντε χρόνια μετά από τους πετυχημένους Ολυμπιακούς μας Αγώνες και μια Ελλάδα με ανάπτυξη του ΑΕΠ, 5%, μια Ελλάδα ανταγωνιστική, μια Ελλάδα με κύρος, ότι η χώρα μας είναι υπό κηδεμονία;

 

Μια Ελλάδα, από την απογραφή στην παραγραφή. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Γι’ αυτό, χρειάζεται μια αξιόπιστη κυβέρνηση, η οποία θα έχει σχέδιο και θα αντιμετωπίσει αυτή την κηδεμονία. Διότι το μεγαλύτερο πρόβλημα, δεν είναι τι λέει, είναι ότι έρχονται άλλοι να αποφασίσουν για μας, και όχι πάντα προς το συμφέρον του Ελληνικού λαού, των πολλών.

 

Γι’ αυτό, σε ό,τι αφορά τα μέτρα, εγώ θα σας πω πολύ απλά τρία πράγματα: Λέει, πάγωμα μισθών. Εγώ λέω όχι, πρέπει να στηρίξουμε τα μεσαία, ιδιαίτερα τα χαμηλότερα στρώματα. Λέει, όχι σπατάλες. Λέω ναι, όχι σπατάλες. Από πού θα πάρουμε, πού θα χτυπήσουμε τις σπατάλες; Στη διαφθορά, στην πελατειακή λογική. Αυτά τα οποία δεν μπορεί να κάνει σήμερα η κυβέρνηση, γιατί είναι σε ομηρία απ’ αυτές τις αντιλήψεις και απ’ αυτά τα συμφέροντα.

 

Μιλάει, επίσης, για την ανάγκη μιας δημοσιονομικής πειθαρχίας. Συμφωνούμε. Έξι χρόνια, τι γινόταν; Πήγαμε σε εκλογές το 2007 για να φτιάξουμε προϋπολογισμό, τον πρώτο «υπεύθυνο» – υποτίθεται – προϋπολογισμό. Και αυτός ο προϋπολογισμός, έπεσε έξω το 2007.

 

Άρα, λοιπόν, ένα αξιόπιστο σχέδιο, που βάζει τη χώρα μας σε μια αναπτυξιακή τροχιά, που αντιμετωπίζει πράγματι το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας μας, το χρέος, αλλά μέσα από την ανάπτυξη, μέσα από τη στήριξη της οικονομίας, μέσα από μια αξιόπιστη πρόταση. Αυτή είναι η απάντηση στην κηδεμονία που μας έχει βάλει η Νέα Δημοκρατία, στην κηδεμονία, είτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε στην κηδεμονία ακόμα και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

 

Δ. ΜΠΟΤΩΝΗΣ («ΝΕΤ»): Κύριε Πρόεδρε, πριν από μερικές ημέρες στην Αργυρούπολη ένας οπαδός σας, σας είπε, να βγάλετε από το κάδρο της επικαιρότητας και της κομματικής δράσης πρόσωπα τα οποία έχουν κουράσει. Είστε διατεθειμένος να στείλετε αυτά τα πρόσωπα, σας το έχουν πει και παλαιότερα, στα πολιτικά ΚΑΠΗ;

 

Και αν η διαφορά στις εκλογές στις 7 Ιουνίου είναι τέτοια που δεν δρομολογεί πολιτικές εξελίξεις δεν φοβάστε, ότι έχετε βάλει ψηλά τον πήχη και θα έχετε εσείς το πρόβλημα σε μια εσωκομματική εσωστρέφεια και γκρίνια στο κόμμα σας; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Έχω ξαναπεί ότι, εμείς, ήδη έχουμε κάνει την ανατροπή. Ανατροπή, όπου είμαστε περήφανοι για το παρελθόν μας, όπου τιμούμε και αξιοποιούμε την εμπειρία των παλαιότερων στελεχών, αλλά από την άλλη μεριά, ανοίγουμε συστηματικά τον δρόμο, και της ανανέωσης, των νεώτερων στελεχών.

 

Το αποδείξαμε, το αποδεικνύουμε καθημερινά, το αποδείξαμε και με το ευρωψηφοδέλτιο, και θα το αποδεικνύουμε δείχνοντας ότι, το ΠΑΣΟΚ είναι εκείνο το κόμμα, που ξέρει πώς να αλλάζει για το συμφέρον του τόπου, για να υπηρετήσει ακόμα καλύτερα τα πραγματικά προβλήματα, τις πραγματικές ανάγκες του πολίτη.

 

Γ. ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ («ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ»): Κύριε Πρόεδρε, θα επιμείνω λίγο στη διαφορά, το είπατε 2-3 φορές, ωστόσο έχω να επισημάνω δυο πραγματάκια. Το πρώτο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ έχει να κερδίσει ευρωεκλογές από το 1994 και γενικά εκλογές από το 2000. Ταυτόχρονα οι ευρωεκλογές έχουν ένα χαρακτήρα πάντοτε σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ, ότι το ΠΑΣΟΚ έχει διαρροές, συνήθεις διαρροές προς τα αριστερά.

 

Υπ’ αυτό το πρίσμα, λοιπόν, με βάση αυτά τα δεδομένα θα θεωρήσετε επαρκή νίκη μία νίκη έστω και με μία ψήφο διαφορά, όπως κάποια στελέχη θεωρούν ότι υπάρχει; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ας αναμείνουμε τα αποτελέσματα, αλλά ο στόχος μας είναι η νίκη, όσο μεγαλύτερη γίνεται. Και όσο μεγαλύτερη είναι, τόσο ισχυρότερο το μήνυμα. Αλλά η νίκη είναι ήδη μια μεγάλη κατάκτηση και ένα μεγάλο μήνυμα αλλαγής πορείας.

 

Γι’ αυτό καλούμε όλους στη συμμετοχή, για να ενισχύσουν αυτό το πλειοψηφικό πια ρεύμα στη χώρα μας, στέλνοντας το μήνυμα ότι χρειάζεται αλλαγή πορείας.

 

Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ («Ρ/Σ ΣΚΑΪ»): Κύριε Πρόεδρε, θα μακρηγορήσω λίγο, συγχωρήστε με. Στην ομιλία σας στην Παλαιά Βουλή είπατε, ότι θα νομιμοποιήσετε όσους μετανάστες έχουν χρόνια στη χώρα. Όμως ο Τρίτος Κόσμος έχει δισεκατομμύρια απελπισμένους και όλοι θέλουν να έρθουν προς τα εδώ. Ήδη σοβαρές έρευνες μιλάνε ότι για τα επόμενα χρόνια θα έχουμε 5 εκατομμύρια λαθρομετανάστες στην Ελλάδα.

 

Θα τους αφήνετε λίγα χρόνια και μετά θα τους νομιμοποιείτε νομίζοντας ότι τους ενσωματώνετε; Και έχετε προσμετρήσει μ’ αυτή την τακτική πρώτον, τις κοινωνικές εντάσεις που θα έρθουν και οι οποίες έχουν ήδη αρχίσει να έρχονται;

 

Και δεύτερον, επειδή θεωρείτε ότι με την έλευση των λαθρομεταναστών θα έχουμε μια πολυπολιτισμική Ελλάδα έχετε προσμετρήσει την αποεθνοποίηση που θα υποστεί το ελληνικό κράτος; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Σημαντικό ερώτημα, διότι και οι τελευταίες εξελίξεις, που είναι πολύ αρνητικές για την Αθήνα και την κοινωνία μας, και για την εικόνα της Ελλάδας διεθνώς, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν μεγάλες εντάσεις, δείχνουν πόσο φλέγον είναι αυτό το πρόβλημα για γειτονιές της χώρας μας, για την κοινωνική συνοχή, και για το μέλλον της χώρας μας.

 

Πρώτα απ’ όλα, δεν υπάρχει μεταναστευτική πολιτική σήμερα. Δεν υπάρχει μεταναστευτική πολιτική. Το πρώτο ζητούμενο. Όπως υπάρχει γενικώς μια ανομία, μια έλλειψη σχεδίου, μια αίσθηση ανασφάλειας, μια έλλειψη κανόνων, διαδικασιών, το ίδιο και χειρότερα είναι η κατάσταση στον τομέα της πολιτικής για τη μετανάστευση.

 

Πρώτον, δεν φυλάσσονται τα σύνορά μας. Είναι αποδυναμωμένες όλες οι υπηρεσίες που φυλάσσουν τα σύνορά μας, ιδιαίτερα το Λιμενικό Σώμα. Επισκέφτηκα, επισκεφτήκαμε και μαζί, το Αγαθονήσι, τους Φούρνους και άλλες περιοχές και το διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι.

 

Δεύτερον, δεν υπάρχει ξεκάθαρη πολιτική, που πρέπει να υπάρξει, για το ποιος είναι ο πολιτικός πρόσφυγας και ποιος επαναπροωθείται, ποιος δεν μένει και επαναπροωθείται.

 

Ξέρετε τι κάνει σήμερα η κυβέρνηση; Δίνει ένα χαρτί σε έναν μετανάστη, που δεν του δίνει άσυλο, και τον αφήνει ελεύθερο να κυκλοφορεί στη χώρα μας. Αυτή είναι η επαναπροώθηση; Κάπου θα μαζευτούν αυτοί, μετά ξαναπιάνονται, τους ξαναβάζουν σε φυλακές και ξαναβγαίνουν από τις φυλακές, αφού όμως έχουν πια περάσει από το «σχολείο» των φυλακών, πράγμα που καταλαβαίνετε τι σημαίνει από πλευράς εγκληματικότητας. Είναι τραγική αυτή η αντίληψη.

 

Τρίτον, ναι, υπάρχουν νόμιμοι μετανάστες στη χώρα μας, κι αυτοί πρέπει να ενταχθούν συστηματικά στις δομές, να αισθανθούν ότι είναι Έλληνες πολίτες, όπως πάρα πολλοί Έλληνες πολίτες αισθάνονται ότι είναι πολίτες, και διαπρεπείς πολίτες, της Γερμανίας, της Αμερικής, της Σουηδίας, της Αυστραλίας, του Καναδά, της Νότιας Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής, που προσέφεραν στις κοινωνίες εκεί, που μετέφεραν πολιτισμό, που στήριξαν την παραγωγή, που ανέδειξαν τον Ελληνισμό. Το ίδιο κι εδώ, ιδιαίτερα για τη δεύτερη γενιά, που δεν ξέρει άλλη πατρίδα. Η μόνη πατρίδα που ξέρει είναι η Ελλάδα. Αυτή είναι η πατρίδα τους. Κι εμείς, τους κρατάμε σε μια γκρίζα κατάσταση, με τραγικές κοινωνικές συνέπειες.

 

Άρα, λοιπόν, ένταξη των μεταναστών. Και υπάρχει κι ένας αριθμός λαθρομεταναστών, που ζουν πολλά χρόνια εδώ, που πρέπει, βεβαίως μετά από έλεγχο, άλλοι να νομιμοποιηθούν, και άλλοι να επαναπροωθηθούν.

 

Τέλος, υπάρχει μια διεθνής διάσταση, πάρα πολύ σημαντική, όπως πολύ σωστά είπατε. Θα έχουμε αύξηση των πιέσεων, ιδιαίτερα μετά την οικονομική ύφεση. Αυτό σημαίνει, όμως, ότι έπρεπε αυτή η κυβέρνηση να μην ξεχνά τις κατακτήσεις τις δικές μας, επί δικών μας ημερών.

 

Εγώ πάσχισα – και δεν το ήθελαν οι Τούρκοι – να έχουμε ένα Πρωτόκολλο επαναπροώθησης των λαθρομεταναστών, που βεβαίως, αποδεδειγμένα, έρχονται στις ακτές μας ή στη Θράκη. Να γυρίζουν πίσω και να τους δέχονται οι Τούρκοι. Και σήμερα, οι Τούρκοι λένε «δεν υπάρχει κάποια υποχρέωσή μας», που σημαίνει ότι η σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας, δεν τους υπενθυμίζει αυτά τα οποία έχουμε υπογράψει και έχουμε κυρώσει. Γιατί; Γιατί αυτή η απουσία;

 

Εμείς είχαμε καταφέρει, επί ημερών μου, να επαναπροωθήσουμε λαθρομετανάστες από τα νησιά μας και τη Θράκη. Αποδεδειγμένα. Και κάθε φορά που έβλεπα τον Τούρκο υπουργό, του έθετα αυτό το θέμα, όταν υπήρχε αυτή η έξαρση της λαθρομετανάστευσης. Πόσο μάλλον τώρα. Και βεβαίως, υπάρχει και η ευρωπαϊκή διάσταση, όπου εκεί ήμασταν παντελώς απόντες. Παντελώς απόντες.

 

Άρα, σοβαρή μεταναστευτική πολιτική, σημαίνει επίσης ευνομούμενο κράτος, με κατοχύρωση δικαιωμάτων. Και βεβαίως, να ξεχωρίσουμε ποιοι θα επαναπροωθηθούν και ποιοι θα μείνουν. Αυτό σημαίνει ευνομούμενο κράτος. Κι αυτό εμείς θα το καταφέρουμε, και το ξέρω. Και το ξέρω και προσωπικά, γιατί κι εγώ έχω κάνει μετανάστης, κι εγώ έχω κάνει πολιτικός πρόσφυγας, ξέρω και προσωπικά πώς αντιμετωπίζονται αυτά τα προβλήματα.

 

Α. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ («STAR»): Κύριε Πρόεδρε, σήμερα υπουργός της κυβέρνησης υποστήριξε ότι το μοντέλο της πράσινης ανάπτυξης, το οποίο έχετε σχεδιάσει, θα φέρει 40 νέους φόρους. Εσείς έτσι όπως έχετε σχεδιάσει την πράσινη ανάπτυξη κρύβει νέους φόρους;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Κι εδώ, σε ό,τι αφορά την πράσινη ανάπτυξη, θα πω ότι, ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε. Δεν είναι πια επιλογή μας να μην προχωρήσουμε σε ένα πιο οικολογικό, πράσινο τρόπο ανάπτυξης.

 

Το ερώτημα είναι, αν θα είμαστε ουραγοί, αν θα περιθωριοποιηθούμε, αν δεν θα εκσυγχρονίσουμε την τεχνολογία μας στην ενέργεια, στις μεταφορές, στον αγροτικό τομέα, στον τουρισμό, αν δεν θα εκσυγχρονίσουμε την παιδεία μας και θα μείνουμε πίσω, αν θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε. Αν θα συνεχίσουμε να τσιμεντοποιούμε πόλεις, παραλίες με το χωροταξικό, ή αν θα πάμε σε έναν άλλο τρόπο, σε ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης.

 

Σημαίνει βεβαίως αναδιάρθρωση των φόρων, αναδιάρθρωση των κινήτρων, τα οποία όμως θα είναι προς όφελος της ανάπτυξης. Διότι θα σημαίνει επίσης και δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές, θα σημαίνει επενδύσεις στις κατασκευές, θα σημαίνει να μειωθούν οι λογαριασμοί των οικογενειών σε ό,τι αφορά το ηλεκτρικό και το πετρέλαιο, διότι θα υπάρξει, μέσα από το πρόγραμμά μας, στήριξη των ανακατασκευών των κτιρίων, δημοσίων και ιδιωτικών, μέσα από πρόγραμμα επιδοτήσεων, ώστε να μειωθεί πια – μπορεί και στο μισό – αυτό που πληρώνει σήμερα ο Έλληνας πολίτης για ενέργεια, ηλεκτρικό, πετρέλαιο, θέρμανση, κλιματισμό, ή οτιδήποτε άλλο.

 

Είναι λοιπόν ένα πρόγραμμα, που θα ανακουφίσει τον Έλληνα πολίτη, θα δώσει δουλειές σε κρίσιμους κλάδους της οικονομίας μας, θα φέρει ανάπτυξη και θα φέρει, βεβαίως, νέους πόρους και έσοδα στο κράτος. Αλλά σαφώς, αυτό πρέπει να συνάδει με ένα φορολογικό σύστημα, που δίνει τα απαραίτητα κίνητρα. Αυτός που ρυπαίνει, θα πρέπει να πληρώνει. Κι αυτός που πραγματικά μπαίνει στην πράσινη ανάπτυξη, στις πράσινες υπηρεσίες και στα πράσινα προϊόντα, στα προϊόντα αξίας, θα πρέπει να επιβραβεύεται και με φοροαπαλλαγές, και με κίνητρα, και με δάνεια, και με επενδύσεις.

 

Χ. ΚΟΥΤΡΑΣ («ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΣΚΑΪ»): Κύριε Πρόεδρε, θέσατε το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Η Νέα Δημοκρατία απάντησε, υπήρξαν τα σποτάκια με τα παπαγαλάκια. Σήμερα μας αλλάζετε δίλημμα «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Τις τελευταίες ημέρες όμως παρακολουθούμε κι ένα άλλο δίλημμα. Το βλέπουμε και στις κοινές συγκεντρώσεις που έχετε με τον κ. Καραμανλή. Κοινές, εννοώ ότι ο ένας είναι απέναντι στον άλλον.

 

Ένα από τα διλήμματα λοιπόν των ευρωεκλογών, είναι και «Καραμανλής ή Παπανδρέου». Θέλω να σας ρωτήσω: γιατί Παπανδρέου και όχι Καραμανλής; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εγώ δεν εκφράζω τον εαυτό μου. Εγώ είμαι δημοκρατικά εκλεγμένος από μια τεράστια βάση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Εκφράζω ένα πρόγραμμα, εκφράζω στόχους, εκφράζω μια διαφορετική Ελλάδα. Εκφράζω μια ευνομούμενη Πολιτεία, ένα κράτος Δικαίου.

 

Εκφράζω την ανάγκη να έχουμε διεκδικητική εξωτερική πολιτική, να έχουμε πια παρουσία της χώρας μας στο εξωτερικό. Και το ξέρω, ως υπουργός Εξωτερικών οκτώ χρόνια, και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Θα μπορούσαμε να είχαμε πολύ ισχυρότερη φωνή, θέση, ρόλο και διαπραγματευτική ισχύ, και στην Ευρώπη, και αλλού.

 

Εκφράζω το Πρόγραμμά μας για μια άλλη αντίληψη ανάπτυξης, την πράσινη ανάπτυξη. Εκφράζω το Πρόγραμμά μας για ένα άλλο κοινωνικό σύστημα, που εγγυάται βασικά δικαιώματα, παιδείας, υγείας, πρόνοιας, ποιότητας ζωής, σε όλους τους Έλληνες πολίτες.

 

Εκφράζω ένα Κίνημα, που λέει να αλλάξει ριζικά ο χώρος της παιδείας, να μπούμε σε μια νέα εποχή κριτικής σκέψης, αναλυτικής σκέψης, που δίνει φτερά στα παιδιά, στους νέους, αλλά και στη δια βίου εκπαίδευση, και που δεν τους φορτώνει βάρη. Δεν τους φορτώνει βάρη, που δεν τους ανοίγουν προοπτικές ούτε για δουλειά, ούτε για συνεχή μάθηση, ούτε για τη χαρά της μάθησης.

 

Και εκφράζω ένα Κίνημα, που λέει: τέλος με την ανομία. Τέλος με τον συγκεντρωτισμό του κράτους. Τέλος με την πελατειακή λογική. Τέλος με τη σπατάλη. Τέλος με τη διαφθορά. Τέλος με την αδιαφάνεια.

 

Αυτά, τα εκφράζω ως Αρχηγός και Πρόεδρος του Κινήματος. Δεν είναι προσωπική – είναι και προσωπική, αλλά δεν είναι μόνο προσωπική – η δική μου έκφραση. Είναι και προσωπική, διότι εγώ είμαι αποφασισμένος. Εγώ είμαι αποφασισμένος, όπως δυστυχώς, δεν ήταν και δεν είναι ο κ. Καραμανλής αποφασισμένος, να κάνει αυτά τα οποία υποσχέθηκε στον Ελληνικό λαό και για τα οποία θα τον είχα στηρίξει.

 

Γι’ αυτό, το δίλημμα πράγματι είναι: «Ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε». Γι’ αυτό, το δίλημμα πράγματι είναι: Είμαστε σε μια κοινωνία απανθρωπιάς και βαρβαρότητας, ή πάμε σε ένα ευνομούμενο δημοκρατικό, σοσιαλιστικό κράτος;

 

Δεν είναι διαφορετικά τα διλήμματα. Είναι ένα. Είναι ένα, και γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική η συμμετοχή όλων των πολιτών στις 7 Ιουνίου, για να αλλάξουμε πορεία. Και μπορούμε.

 

Β. ΜΟΥΡΤΗΣ («ΑΠΕ»): Κύριε Πρόεδρε, σήμερα είχαμε πάλι νέες παραβιάσεις από τουρκικά αεροσκάφη στο Αγαθονήσι κι αυτή τη φορά πέταξαν πολύ χαμηλά, στα 1.000 πόδια, δηλαδή κάτι παρακάτω από 300 μέτρα. Έτσι πολλαπλασιάζονται οι κίνδυνοι ατυχημάτων. Πέραν δηλαδή της κάποιας εμπλοκής με ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη, μπορεί να έχουμε και κανένα ατύχημα, να πέσει κανένα αεροπλάνο τουρκικό πάνω στο Αγαθονήσι.

 

Επιπλέον ανακοινώθηκε με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, στο στρατηγείο της Λάρισας θα έχουμε Τούρκο διοικητή και αυτό θα επιτείνει νομίζω τη σύγχυση ως προς τον έλεγχο που θα υπάρχει στον εναέριο χώρο του Αιγαίου.

 

Επίσης στο τέλος του έτους, το Δεκέμβριο, κρίνεται η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, θα ήθελα να μου πείτε ποια πρέπει να είναι η στάση της Ελλάδας το Δεκέμβριο σε σχέση με την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, πως μπορούν να λυθούν τα προβλήματα στο Αιγαίο και αν σας ικανοποιεί η πρόσφατη δήλωση Ερντογάν σχετικά με τη συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντι στις μειονότητες.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η κυβέρνηση έχασε τεράστιες ευκαιρίες, εργαλεία, δυνατότητες, τις οποίες πασχίσαμε πολλά χρόνια να δημιουργήσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Διαμορφώσαμε ένα ισχυρό πλαίσιο κανόνων, κανόνων Δικαίου και αρχών, για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται, όχι μόνο η Τουρκία, αλλά η κάθε υποψήφια χώρα που θέλει να είναι μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και με σκληρό αγώνα, διαμορφώσαμε τους κανόνες αυτούς και για την Τουρκία.

 

Και η καλή γειτονία, και το θέμα του Δικαστηρίου της Χάγης, της επίλυσης του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας, και το θέμα της επίλυσης του Κυπριακού, όλα μέσα από το πλαίσιο του ευρωπαϊκού κεκτημένου, και βεβαίως και των αποφάσεων του Ο.Η.Ε.

 

Η κυβέρνηση έκανε συνεχείς υποχωρήσεις. Παραιτήθηκε, εκεί όπου μπορούσε να διαπραγματευτεί. Κατέθεσαν τα όπλα ο κ. Καραμανλής και η κυβέρνηση, σε κρίσιμες στιγμές, το 2004, το 2005, ανακοινώνοντας ο πρωθυπουργός ότι δεν θα βάλει βέτο στην Τουρκία, από το «CNN» μάλιστα. Γιατί; Ακόμη και αν δεν ήθελε να βάλει βέτο, έπρεπε να το διαπραγματευτεί.

 

Το ίδιο έκανε το 2005, το ίδιο έκανε και το Δεκέμβριο του 2009. Πήγε στην Κύπρο και είπε «δεν θα κάνουμε τίποτα, θα αφήσουμε την Τουρκία να προχωρήσει». Εγώ είμαι ο πρώτος που θέλω να προχωρήσει η Τουρκία, αλλά με κανόνες, με τις υποχρεώσεις της. Και αυτό θα της έλεγα: «σε θέλουμε να προχωρήσεις προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά κι εσύ πρέπει να ανταποκριθείς στις υποχρεώσεις σου».

 

Και να μην θεωρεί κανένας ότι η Ελλάδα είναι δεδομένη. Η Ελλάδα θα κρίνει. Η Ελλάδα θα κρίνει, εάν η Τουρκία έχει πραγματικά ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις, που έχουμε θέσει ως Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν δεν έχει ανταποκριθεί, τότε εμείς θα πάρουμε τα μέτρα μας. Αν ανταποκριθεί, θα είμαστε θετικοί.

 

Αυτό το λέω και σήμερα, και δεν ξέρουμε πότε θα γίνουν εκλογές, αλλά αυτό το λέω για να το ακούσουν όλοι και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά για να το ακούσει και η Τουρκία, αν είμαστε αύριο κυβέρνηση και διαχειριστούμε το ζήτημα της Τουρκίας το Δεκέμβριο του 2009.

 

Α. ΜΟΣΧΟΒΑΣ («ΕΤ3» και «ΚΕΡΔΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα. Μια διευκρίνιση θα ήθελα αρχικώς στο ερώτημα που σας υπέβαλε ο συνάδελφος, σε σχέση με το αν θα προκαλέσετε εσείς εκλογές, με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας το 2010. Αισθάνθηκα ότι υπεκφύγατε του ερωτήματος λέγοντας τι θα κάνει ο κ. Καραμανλής.

 

Τι θα κάνετε εσείς, μπορείτε να δεσμευτείτε ότι θα κάνετε το ένα ή το άλλο, από τώρα; Ή, φοβάστε ότι τα τρία κόμματα (Νέα Δημοκρατία, ΚΚΕ και ΛΑΟΣ) έχοντας τα κουκιά θα εκλέξουν δικό τους Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκτός αν θέλετε να στείλετε εξορία πέντε χρόνια τον κ. Παπακωνσταντίνου.

 

Σε σχέση με τη SIEMENS, δεν έχουμε ακούσει τίποτε για το πόρισμα που υποσχεθήκατε πριν από ένα χρόνο, για τα χρήματα που λέει ο κ. Τσουκάτος ότι έβαλε στο Ταμείο του κόμματος. Αυτή είναι η συμβολή του ΠΑΣΟΚ στη διαφάνεια την οποία επαγγέλλεστε; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εμείς έχουμε δείξει την απόλυτη προσήλωσή μας στη διαφάνεια. Έχουμε κάνει τις ανακοινώσεις μας σε ό,τι αφορά το θέμα της χρηματοδότησης του ΠΑΣΟΚ. Έχουμε κάνει τις ανακοινώσεις μας. Από εκεί και πέρα, αυτό που θα έπρεπε σήμερα να γίνει, για να μην χρειαστεί ούτε καν να θέτετε αυτά τα ερωτήματα, θα ήταν να έχει ανοίξει αυτή τη διαδικασία η κυβερνητική πλειοψηφία, για να κλείσουμε αυτή την υπόθεση της SIEMENS. Αυτό ζήτησα εγώ: όλα με διαφάνεια.

 

Όλα με διαφάνεια, για να μην υπάρχει καμία περιρρέουσα ατμόσφαιρα, καμία ενοχοποίηση αθώων, ή αθώωση ενόχων. Αυτό σημαίνει δικαιοσύνη. Η λογική ότι τα αφήνουμε όλα γκρίζα, είναι μια λογική που ακολουθεί συστηματικά η κυβέρνηση της νεοσυντήρησης, η Δεξιά, ο κ. Καραμανλής, για να δημιουργήσει υπόνοιες και ομηρίες.

 

Αυτό είναι που καταστρέφει τους δημοκρατικούς θεσμούς και την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού στο πολιτικό σύστημα. Εμείς λέμε: καθαρούς κανόνες, διαφάνεια, απόδοση δικαιοσύνης.

 

Σε ό,τι αφορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έχουμε απαντήσει. Εμείς θέλουμε τον κ. Κάρολο Παπούλια και για δεύτερη θητεία, εφόσον ο ίδιος το θέλει. Για το θέμα των εκλογών, έχουμε επανειλημμένα μιλήσει και έχουμε καταθέσει τις θέσεις μας σε ό,τι αφορά την εκλογική διαδικασία το Μάρτιο.

 

Δ. ΛΑΓΟΥ («FLASH»): Κύριε Πρόεδρε απαντώντας στο ερώτημα του Γιάννη Αντύπα, είπατε «θα κάνουμε αυτό που μπορούμε, δεν υποσχόμαστε αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε». Ανατρέχω στην περίοδο προ του 2007, όταν η μεγάλη αντιπαράθεση θα έλεγα ΠΑΣΟΚ – Νέας Δημοκρατίας ήταν η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ. Τότε, καλούσατε την κυβέρνηση να διαπραγματευτεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δυνατότητα μείωσης των συντελεστών αυτών. Αν μεθαύριο αναλάβετε τη διακυβέρνηση της χώρας, θα προχωρήσετε στο βήμα;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ’ όλα, θα ήταν λάθος, να σας πω αποσπασματικά το ένα ή το άλλο μέτρο. Αλλά θα σας δώσω τη γενική μας κατεύθυνση. Η γενική μας κατεύθυνση είναι ελάφρυνση, βεβαίως, των χαμηλότερων και των μεσαίων εισοδηματικά στρωμάτων. Έχουμε μιλήσει επίσης για επιστροφή ΦΠΑ στον αγροτικό κόσμο, πολύ συγκεκριμένα, με πολύ συγκεκριμένες δεσμεύσεις.

 

Και έχουμε μιλήσει για μια φορολογική πολιτική αναδιανομής, όπου θα φορολογείται ο πλούτος, όπου κι αν υπάρχει, ως εισόδημα, όπως είναι τα διανεμόμενα κέρδη, που τα απήλλαξε από την ουσιαστική φορολογία η κυβέρνηση αυτή, χάνοντας 4 με 5 δις ευρώ, προς όφελος των πλουσίων, των μεγαλομετόχων, ψάχνοντας τώρα, με τα μέτρα που θα πάρει αύριο, να τα πληρώσει ο Ελληνικός λαός. Αυτή είναι η διαφορά μας.

 

Η διαφορά μας είναι ότι, τα δικά μας μέτρα θα είναι στη βάση μιας δίκαιης αναδιανομής των βαρών, που σημαίνει ελάφρυνση για τη μέση οικογένεια, και εισοδηματική, αλλά και ελάφρυνση σε ό,τι αφορά τις κοινωνικές υποδομές.

 

Γιατί είναι οικονομικό βάρος σήμερα η παιδεία, είναι βάρος σήμερα η υγεία, είναι βάρος σήμερα η πρόνοια, είναι βάρος για μια οικογένεια που έχει ένα άτομο με αναπηρία, είναι βάρος για μια οικογένεια που έχει ένα παιδί εξαρτημένο και περιμένει στην ουρά για το υποκατάστατο ή για κάποια αποθεραπεία.

 

Αυτά είναι που η Πολιτεία θα εγγυάται μέσα από την αναδιανομή. Άρα, όλα αυτά τα εργαλεία, θα τα χρησιμοποιήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, με επίκεντρο τον άνθρωπο.

 

Φ. ΓΙΩΤΑΚΗ («ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Το είπατε κι εσείς πριν, αλλά είναι και κοινή πεποίθηση ότι αμέσως μετά τις ευρωεκλογές θα έχουμε μια νέα φουρνιά από βαριά φορολογικά μέτρα, κυρίως στους έμμεσους φόρους. Με δεδομένο ότι δεν φαίνεται και πολύ να αργούν οι εθνικές εκλογές, είστε εσείς σε θέση σήμερα να μας πείτε εάν θα καταργήσετε, αν θα πάρετε πίσω αυτούς τους φόρους, ή θα ισχύσει το γνωστό στην Ελλάδα ότι όποιος φόρος μπαίνει ισχύει εσαεί; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Σε αυτή την ερώτηση, απαντούν και όσα είπα προηγουμένως. Θα γίνει αλλαγή του φορολογικού συστήματος, βεβαίως μέσα από ένα διάλογο. Αλλά αλλαγή, με βάση μια σοβαρή αναδιανομή, δίκαιη αναδιανομή, υπέρ των μεσαίων και χαμηλότερων στρωμάτων. Αυτή είναι η κατεύθυνσή μας.

 

Και μέσα σε αυτά, βεβαίως, θα υπάρξουν και συγκεκριμένα μέτρα, πολλά από τα οποία ήδη τα έχουμε ανακοινώσει. Και πολλά, βεβαίως, θα πρέπει να διαμορφωθούν, αξιολογώντας την εκάστοτε κατάσταση, όταν αναλάβουμε.

 

Όμως, θέλω να τονίσω εδώ ότι, ο μέσος Έλληνας, η μέση εισοδηματικά ελληνική οικογένεια και τα χαμηλότερα εισοδήματα, αισθάνονται ακριβώς ότι, ή θα αλλάξουμε ή θα βουλιάξουμε. Το αισθάνονται, όχι μόνο ως κοινωνία. Το αισθάνονται, και σε οικογενειακό, και σε προσωπικό επίπεδο. Γι’ αυτό χρειάζεται η νέα πορεία στις 7 Ιουνίου.

 

ΣΠ. ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΣ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα σας. Να επανέλθουμε στη συζήτηση περί των υποθέσεων διαφθοράς. Υπάρχει φημολογία. Υπάρχουν σχετικά δημοσιεύματα επί μακρόν τους τελευταίους έξι μήνες τουλάχιστον, που φέρουν το Μέγαρο Μαξίμου έτοιμο ή να εξετάζει σοβαρά να αποκλείσει στις εκλογές από τις λίστες της Νέας Δημοκρατίας -όποτε γίνουν φυσικά οι εθνικές εκλογές- τους λεγόμενους βατοπεδινούς. Όσα γαλάζια στελέχη φέρονται να ενεπλάκησαν στην υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου. Εάν συμβεί αυτό αν επαληθευτούν αυτές οι πληροφορίες τι σχόλιο έχετε να κάνετε εσείς; Τι θα σημαίνει πολιτικά για σας αυτό; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Αν επαληθευτούν αυτά που λέτε, πρώτα απ’ όλα, θα είναι η πιο τρανή απόδειξη ενοχής και η πιο τρανή απόδειξη συγκάλυψης. Διότι αν οι άνθρωποι είναι αθώοι, γιατί τους βγάζεις; Αν δεν ήταν αθώοι, γιατί έκανες την παραγραφή; Ή πας στη Δικαιοσύνη, ή αλλιώς, είναι απλώς ένα εσωτερικό παιχνίδι συγκάλυψης ανομιών, που δημιουργεί ακόμα βαθύτερη κρίση εμπιστοσύνης του πολίτη προς αυτή την παράταξη, που δεν έχει το σθένος, το θάρρος, να αποδώσει δικαιοσύνη εκεί όπου πρέπει.

 

Αυτό το απλό, το αυτονόητο ζητώ εγώ, ζητούμε εμείς. Απόδοση δικαιοσύνης, όσο ψηλά και αν βρίσκονται οι ευθύνες. Αυτά τα παιχνίδια, δεν τα καταλαβαίνουμε. Αυτά είναι παιχνίδια που δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερη αναξιοπιστία. Αναξιοπιστία στον Έλληνα πολίτη, και αναξιοπιστία της χώρας μας διεθνώς. Και αυτά είναι που θα σταματήσουν. Γι’ αυτό πρέπει να αλλάξουμε.

 

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ («REAL NEWS» – «ΚΑΝΑΛΙ 1 ΠΕΙΡΑΙΑ»): Πρόσφατα κ. Πρόεδρε είχαμε μια αντιπαράθεση μεταξύ του κ. Πάγκαλου και του ΚΚΕ. Μεταξύ του ΚΚΕ και του κ. Πάγκαλου. Ήθελα να σας ρωτήσω. Η κα Παπαρήγα σας κατηγορεί ότι τον βάλατε εσείς σε έναν καταμερισμό εργασίας. Δεύτερον ότι είστε σημαιοφόρος στον αντικομμουνισμό μαζί με τον κ. Καρατζαφέρη. Συμμερίζεστε αυτές τις απόψεις; Τι απαντάτε; Και αν πιστεύετε αυτό που λένε στελέχη σας ότι αντιθέτως το ΚΚΕ είναι που σε αυτή τη φάση στοχοποιεί το κόμμα σας.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Χρήσιμη είναι πάντα η ανταλλαγή απόψεων γύρω από την ιστορική διαδρομή, την ανάλυση των ιστορικών δεδομένων, την αξιολόγηση σημαντικών ιστορικών γεγονότων. Αυτό γίνεται και θα γίνεται. Αυτό το οποίο όμως εγώ θέτω συνεχώς είναι ότι, στο δίλημμα που έχουμε μπροστά μας όλοι, ή να αλλάξουμε τη χώρα, ή να βουλιάξουμε, ή θα υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες θα μείνουν στην απλή διαμαρτυρία, χρήσιμη αλλά απλή διαμαρτυρία, και απλώς θα διαμαρτύρονται εναντίον των πάντων, εναντίον και του ΠΑΣΟΚ, ή δυνάμεις που θέλουν πραγματική αλλαγή. Και με αυτές τις δυνάμεις, είναι σίγουρο ότι, κάποια μέρα και ελπίζω σύντομα, θα βρεθούμε. Θα βρεθούμε, με την όποια μορφή συναίνεσης, συνεργασίας, για να μπορέσουμε να συμβάλουμε σε βαθιές τομές στη χώρα.

 

Και είμαι σίγουρος ότι και το απλό στέλεχος, το μέλος, και ο ψηφοφόρος του Κομμουνιστικού Κόμματος, αυτό θέλει. Θέλει να αλλάξει η πολιτική της χώρας, που τον πλήττει και αυτόν. Πλήττει βαθύτατα και τον ψηφοφόρο του Κομμουνιστικού Κόμματος αυτή η δεξιά πολιτική. Κι εγώ ευελπιστώ ακριβώς σε μια κοινή πορεία δυνάμεων, που όμως έχουν το σθένος να πουν «ναι, πρέπει να αλλάξουμε τη χώρα, δεν καθόμαστε στο περιθώριο μόνο ως διαμαρτυρία».

 

Β. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ («ΝΕΤ ΡΑΔΙΟ»): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Θέλω να μου πείτε αν συμφωνείτε με την εκτίμηση ορισμένων εκ των συνεργατών σας, ότι αυτό που διαβάσαμε όλοι σχετικά με την υπόθεση της SIEMENS και τον κ. Χριστοφοράκο ήταν απλά απόδραση στη Γερμανία. Αν είχε συμβολή το Μαξίμου σε αυτό, ή το αποδίδετε εσείς στη λογική της ήσσονος προσπάθειας που συχνά – πυκνά αποδίδεται στην κυβέρνηση για κάθε πρόβλημα που δημιουργείται.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εγώ δεν είμαι ούτε αστυνομικός, ούτε δικαστής, για να μπορώ να κρίνω. Μπορώ να κρίνω, όμως, ότι είναι πια προσωπική η ευθύνη του σημερινού πρωθυπουργού για το κλείσιμο της Βουλής, για την παραγραφή των αδικημάτων, για την αδιαφάνεια και τη συγκάλυψη, που επιτρέπει να ζούμε σε μια εποχή φημολογιών και όχι διαφάνειας. Ατιμωρησίας και όχι Δικαιοσύνης. Ανομίας και όχι νόμιμης Πολιτείας. Και αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει. Και δεν θα το αλλάξει, διότι είναι σε ομηρία η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, από όλες αυτές τις υποθέσεις και όλη αυτή την αντίληψη. Χρειάζεται αλλαγή πορείας, με νέα κυβέρνηση. Και το πρώτο βήμα θα γίνει στις 7 Ιουνίου.

 

Λ. ΚΑΛΑΡΡΥΤΗΣ («Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ»): Πρώην στελέχη της SIEMENS κ. Πρόεδρε έχουν καταθέσει ότι χρηματοδότησαν παρανόμως και τα δυο μεγάλα κόμματα. Αυτό ισχυρίζονται τουλάχιστον. Επειδή όσον αφορά στο ΠΑΣΟΚ αναφέρονται προφανώς στην περίοδο διακυβέρνησης από τον κ. Σημίτη ήθελα να ρωτήσω. Στο πλαίσιο της έρευνας του εσωτερικού ελέγχου που κάνατε στο κόμμα σας, αν συζητήσατε το θέμα με τον κ. Σημίτη. Αν είχε υπόψη του κάποια στοιχεία. Και αν από τον εσωτερικό αυτό έλεγχο έχετε καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα. Αν υπήρξε ή δεν υπήρξε χρηματοδότηση στο κόμμα ή σε πρόσωπα. Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Για όλα αυτά, έχουμε απαντήσει. Έχουμε απαντήσει και ευθέως. Αλλά δεν θα κάνατε καν αυτή την ερώτηση, αν ο κ. Καραμανλής είχε συμφωνήσει να γίνει στη Βουλή Εξεταστική Επιτροπή, Προανακριτική αν χρειαζόταν, και να ξεκαθαριστεί η υπόθεση. Και όσοι ενέχοντο, να καταδικαστούν. Και όσοι είναι αθώοι, να αθωωθούν. Δεν θα τα συζητάγαμε αυτά, θα συζητάγαμε άλλα θέματα για τη χώρα. Θα συζητάγαμε για τις πραγματικές ανάγκες της χώρας. Μας κατηγορούν περί «σκανδαλολογίας». Μα η σκανδαλολογία υπάρχει, όταν υπάρχει αδιαφάνεια. Όταν δεν ξεκαθαρίζονται οι υποθέσεις. Θεωρείτε ότι εμείς θέλουμε αυτή τη σκανδαλολογία; Εμείς θέλουμε να μιλήσουμε για την παιδεία. Να μιλήσουμε για την υγεία. Να μιλήσουμε για την οικονομία. Για τα προβλήματα του τόπου. Η σκανδαλολογία είναι προϊόν της αδιαφάνειας και της συγκάλυψης και η ευθύνη είναι μόνο της κυβέρνησης και του κ. Καραμανλή προσωπικά.

 

Κ. ΠΑΠΠΑ («ΕΞΠΡΕΣ»): Κύριε Πρόεδρε, ο Πρόεδρος του Συνασπισμού ο κ. Τσίπρας σε σημερινή συνέντευξή του και με αφορμή τις απόψεις σας για τα εργασιακά που και σήμερα αναφερθήκατε, δηλαδή τα STAGE, τα μπλοκάκια κλπ. λέει ότι αντιμετωπίζετε τους πολίτες ως «χρυσόψαρα χωρίς μνήμη». Και ότι «στην πολιτική της βαρβαρότητας έχει συμβάλει περισσότερο το ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία».

 

Θα ήθελα ένα σχόλιο γι’ αυτό και αν θεωρείτε ότι τέτοιες απόψεις διευκολύνουν την πολιτική της συναίνεσης ή της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εμείς είμαστε πάντα ανοιχτοί στην ανταλλαγή απόψεων, αλλά θα υπενθύμιζα ότι εμείς, ακριβώς στην προσπάθεια να σταματήσει η ασυδοσία, βάλαμε κανόνες. Βάλαμε κανόνες σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να εφαρμοστούν αυτοί οι κανόνες, γιατί σήμερα δεν εφαρμόζονται.

 

Δεύτερον. Αν δούμε ότι κάποιους από αυτούς τους κανόνες κακώς τους βάλαμε ή πρέπει να αλλάξουν, είμαστε έτοιμοι, εδώ, και το έχω πει και στον κ. Αλαβάνο, να καθίσουμε κάτω, να συζητήσουμε και από κοινού τα θέματα των εργασιακών σχέσεων. Καμία αντίρρηση.

 

Αλλά πρέπει και αυτοί να επιλέξουν ποιος είναι ο δρόμος τους, πώς μας βλέπουν. Εγώ, όπως είπα, ελπίζω να συναντηθούμε, με εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν πραγματικά την αλλαγή στη χώρα.

 

Δ. ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ («ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»): Στην ομιλία σας προχθές στο Συνέδριο του ECONOMIST κύριε Πρόεδρε, σημειώσατε ότι η Ευρώπη μπορεί να λειτουργήσει στο πλαίσιο, στη σημερινή συγκυρία, ως παράγοντας εξανθρωπισμού της παγκοσμιοποίησης.

 

Νομίζετε ότι αυτός ο ρόλος είναι εφικτός για μια Ευρώπη με 22 συντηρητικές κυβερνήσεις, με μια αμήχανη σοσιαλδημοκρατία και με μια αριστερά πολυδιασπασμένη και απρόθυμη να συμμεριστεί κυβερνητικές ευθύνες; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Σίγουρα όχι, συμφωνώ μαζί σας. Χρειάζεται αλλαγή στην Ευρώπη. Χρειάζεται να κερδίσουν οι προοδευτικές δυνάμεις. Χρειάζεται να ανατρέψουμε τη νεοσυντηρητική λογική, την αμήχανη νεοσυντηρητική λογική μπροστά στις εξελίξεις, που θεωρεί ότι θα λυθούν μέσα από τα μαγικά, από το αόρατο χέρι της αγοράς, ή με παζάρια των μεγάλων και ισχυρών.

 

Και χρειάζεται να πάμε σε μια πολιτική, που εμπεδώνει το κράτος Δικαίου, την ισότητα, την αναδιανομή του πλούτου με δίκαιο τρόπο, με την πράσινη ανάπτυξη, μια Ευρώπη της κοινωνικής συνοχής, μια Ευρώπη, η οποία θα εγγυάται τα δικαιώματα και τη συμμετοχή των πολιτών. Είναι μία μάχη των σοσιαλδημοκρατών.

 

Βεβαίως, και οι σοσιαλδημοκράτες, έχουν κάνει και αυτοί τα λάθη τους, ιδιαίτερα σε μια εποχή, μετά από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, όπου ηγεμόνευε η λογική ότι είχαμε φτάσει στο τέλος της ιστορίας, ότι δεν υπήρχαν προβλήματα, παρά να λειτουργήσει η αγορά, να γίνουμε όλοι καταναλωτές και, από εκεί και πέρα, θα βρίσκαμε τον παράδεισο της ευτυχίας. Αυτή ήταν η λογική που ηγεμόνευε για πολλά χρόνια.

 

Και βεβαίως, υπάρχει τεράστια ευθύνη και για το γεγονός ότι η απαξίωση της έννοιας του σοσιαλισμού ήρθε και από τη λειτουργία της Σοβιετικής Ένωσης, όπως και η απαξίωση της έννοιας της Δημοκρατίας, όπως έχω πει, ήρθε και από την κυβέρνηση Μπους.

 

Και εμείς, οι σοσιαλιστές, πρέπει να δώσουμε νέο νόημα, και στο σοσιαλισμό, και στη Δημοκρατία. Αυτός είναι ο ρόλος και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, και ο δικός μου, και των κομμάτων που ζητούν έναν άλλο δρόμο για την Ευρώπη, προοδευτικό, που βάζει στο επίκεντρο της πολιτικής τον πολίτη.

 

Σ. ΠΙΚΟΥΛΑΣ («ΑΞΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε, ένα μεμονωμένο γεγονός – μένει βέβαια να αποδειχθεί – το σκίσιμο του Κορανίου από ένα αστυνομικό όργανο, προκάλεσε εξέγερση και όλοι είδαμε εικόνες που είχαμε να δούμε από το Δεκέμβρη. Αλλά παράλληλα ανέδειξε και ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό πρόβλημα. Στην Ευρώπη βλέπουμε μια στροφή γενικά από κάποιους ηγέτες ως προς την ένταξη της μουσουλμανικής Τουρκίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

 

Εσείς συμμερίζεστε αυτή τη στροφή; Και αν είστε υπέρ της ανέγερσης μουσουλμανικού τεμένους και νεκροταφείου στην Αθήνα. Προτού μου απαντήσετε, να σας πω ότι στα δελτία των ειδήσεων καταχωρήθηκαν κάποια περιστατικά επιθέσεων, Ελλήνων πολιτών φαντάζομαι, σε γειτονιές μουσουλμάνων μεταναστών.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες του γεγονότος. Αν έχει υπάρξει τέτοιο γεγονός, θα έπρεπε οι αρχές να ζητήσουν συγνώμη, γιατί νομίζω αυτό θα περιμέναμε και εμείς, ένας Έλληνας ορθόδοξος σε μιαν άλλη χώρα, εάν έκαναν το ίδιο για τη Βίβλο, ή για κάποιο δικό μας θρησκευτικό σύμβολο, αν οι αρχές μιας χώρας υποβάθμιζαν, βεβήλωναν κάποιο δικό μας σύμβολο.

 

Δεύτερον. Εμείς έχουμε μουσουλμάνους στη χώρα μας. Όχι σήμερα, εδώ και πολλά χρόνια. Είναι οι μουσουλμάνοι της Θράκης. Έχουμε μουσουλμάνους Άραβες, που ήρθαν από τον πόλεμο του Λιβάνου και από άλλες περιοχές. Και είχαμε δεσμευτεί να δημιουργήσουμε τέμενος, για να μπορούν να έχουν επιτέλους έναν επίσημο χώρο λατρείας. Θυμάμαι και εγώ, ως υπουργός Εξωτερικών, που το συζητούσα με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, ο οποίος και συμφωνούσε.

 

Είχαμε διαμορφώσει έναν νόμο, που ήταν έτοιμος να προχωρήσει. Αναρωτιέμαι, πέντε χρόνια, τι έχει κάνει η κυβέρνηση, που στα λόγια συμφωνεί, αλλά θα έπρεπε να το έχει οργανώσει, για να μην έχουμε αυτά τα έκτροπα, αυτή την ανομία, αυτό το χάος.

 

Σε ό,τι αφορά όμως την Τουρκία, να ξέρετε ότι είναι γείτονές μας έτσι ή αλλιώς. Έτσι ή αλλιώς, είναι γείτονές μας. Έχουμε δίπλα μας μια μεγάλη μουσουλμανική χώρα. Το ερώτημα για την Ελλάδα είναι: Θέλουμε την Τουρκία ενταγμένη σε δημοκρατικούς θεσμούς, που να εγγυώνται την ευνομία, που να εγγυώνται τη θρησκευτική ελευθερία, αν θέλετε, και των δικών μας παραδόσεων, στην Κωνσταντινούπολη, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που να εγγυώνται την προστασία των μειονοτήτων, θρησκευτικών, εθνοτικών ή άλλων, που να εγγυώνται μια καλή γειτονία;

 

Γι’ αυτό μιλάμε υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας. Αλλά βεβαίως, με τις προϋποθέσεις αυτές, με τις προϋποθέσεις να σεβαστεί αυτές τις αρχές και αυτούς τους κανόνες.

 

Και όταν εγώ πήγα ως υπουργός Εξωτερικών το 1999, για να συζητήσουμε το θέμα της υποψηφιότητας, μου έλεγαν κάποιες από τις μεγάλες χώρες: «Ξέρετε, να της δώσουμε την υποψηφιότητα, αλλά να μην το πολυεννοούμε, να της την δώσουμε ως δωράκι». Και είπα όχι. Ή θα δώσουμε υποψηφιότητα και θα το εννοούμε, και μαζί με την προοπτική να ενταχθούν πραγματικά ως μέλη, θα υπάρχουν και οι πραγματικές υποχρεώσεις, ή να μην δώσουμε καθόλου. Και πείσαμε ακριβώς σε μια πορεία, η οποία εγγυάται κανόνες και αρχές. Και αυτό θέλουμε από τη γείτονα Τουρκία, από κάθε γείτονά μας, σε ολόκληρη αυτή την περιοχή.

 

Αυτή είναι και η έννοια, η βαθύτατη έννοια της Ευρώπης. Είναι η Ευρώπη μιας ευνομούμενης περιφέρειας, που δεν λύνει τα προβλήματα με πολέμους και εθνοκαθάρσεις, αλλά λύνει τα προβλήματα μέσα από ειρηνική συμβίωση, διαπραγμάτευση, διάλογο, σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών και των εθνών.

 

Γ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ («ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε στις απόψεις σας τόσο για το χαρακτήρα των ευρωεκλογών, όσο και για τη διαδικασία επιλογής των υποψηφίων, υπάρχει μια ασυνέπεια σε σχέση με αυτά που λέγατε στο παρελθόν και σε αυτά που υποστηρίζετε σήμερα.

 

Παραμονές των ευρωεκλογών του ’99 είχατε προτείνει στο Συνέδριο του κόμματός σας, η Κεντρική Επιτροπή σε συνεργασία με τον Πρόεδρο να ορίζει το 20% των υποψηφίων της ευρωλίστας και το υπόλοιπο 80% να εκλέγεται από ανοιχτές εκλογές στις Τοπικές Οργανώσεις.

 

Επίσης ως προς το χαρακτήρα των ευρωεκλογών, ένα μήνα μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ το ’99, τον Ιούλιο συγκεκριμένα, με συνέντευξή σας στο «ΕΘΝΟΣ» λέγατε ότι οι ευρωεκλογές είναι ειδικές εκλογές, δεν εκλέγουν κυβέρνηση και άρα υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια.

 

Θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω εάν θα υλοποιήσετε στο μέλλον την πρότασή σας αυτή που είχατε καταθέσει στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το Μάρτιο του ’99 για τη διαδικασία εκλογής των υποψηφίων.

 

Και δεύτερον, αν υποστηρίζετε την παλαιότερη θέση σας ότι οι ευρωεκλογές δεν εκλέγουν κυβερνήσεις.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Μιλάμε το 2009. Το 2009, η χώρα μας είναι σε μια κατάσταση κατηφορική, απ’ το κακό στο χειρότερο. Και έτσι, οι Ευρωεκλογές παίρνουν ένα πολύ διαφορετικό νόημα. Νόημα δημοψηφίσματος. Ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε. Ή επιλέγουμε μια διαφορετική πορεία, ή συνεχίζουμε σε αυτή την κρίση, και βαθαίνει η κρίση.

 

Δεύτερον. Στην επιλογή του ευρωψηφοδελτίου. Για πρώτη φορά, και Επιτροπή δημιουργήσαμε, και μέσα από το διαδίκτυο ζητήσαμε υποψηφιότητες, και υπήρξαν και αξιολογηθήκαν με διαφάνεια και, πιστεύω ότι, αυτό το ευρωψηφοδέλτιο, είναι ένα ευρωψηφοδέλτιο που αντανακλά πρώτα απ’ όλα τις ίδιες τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, τον πλούτο που έχει αυτό το Κίνημα, το ανθρώπινο δυναμικό των νέων και έμπειρων ανθρώπων, την Περιφέρεια, τους κοινωνικούς χώρους.

 

Ένα ευρωψηφοδέλτιο, για το οποίο, θα έλεγα ότι θα μπορούσαν να είναι περήφανοι, όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα, γι’ αυτή την επιλογή, που θα μας εκπροσωπήσει όχι μόνο ως ΠΑΣΟΚ, αλλά και ως Έλληνες μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Α. ΣΑΝΤΑΜΟΥΡΗΣ («Ρ/Σ ALPHA»): Κύριε Πρόεδρε, δηλώσατε με αρκετή σαφήνεια ότι τάσσεστε υπέρ της αναδιανομής με ένα τρόπο τόσο κατηγορηματικό όσο δεν ακούγεται πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Κατά δεύτερον, δηλώσατε σαφώς αποφασισμένος να συγκρουστείτε, προκειμένου να περάσετε τις δικές σας απόψεις, τους δικούς σας στόχους, τόσο για την οργάνωση του κράτους, όσο και για την οικονομία.

 

Το ερώτημα είναι, μέσα από ποιους μηχανισμούς θα πετύχετε την αναδιανομή, αν δηλαδή αρκεί ο περιορισμός της παραοικονομίας, αρκεί και η αποφυγή της σπατάλης ή θα χρειαστεί να πάρετε κεφάλαια, να πάρετε πόρους από μια κοινωνική τάξη, να την μεταφέρετε σε μια άλλη. Από ποιους θα πάρετε και σε ποιους θα δώσετε;

 

Και είπατε ότι είστε διατεθειμένος να συγκρουστείτε και ερωτώ, ποιον προσδιορίζετε ως χρόνο σύγκρουσής σας με τις αντίθετες απόψεις ή δυνάμεις στο έργο σας και πότε θα θεωρείτε ότι αυτή η σύγκρουση έχει ολοκληρωθεί; Και τι είστε διατεθειμένος να κάνετε αναλόγως της εκβάσεώς της;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ’ όλα, επειδή είπατε «να επιβάλω προσωπικές μου θέσεις», δεν επιβάλλω προσωπικές μου θέσεις. Πρόκειται για πολιτικές, οι οποίες έχουν επεξεργαστεί και έχουν συζητηθεί, όπως όταν μιλάμε για την αλλαγή του συγκεντρωτικού κράτους. Είμαστε το πιο συγκεντρωτικό πελατειακό κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πιο συγκεντρωτικό πια και απ’ τις πρώην κομμουνιστικές χώρες, που ήταν δομημένες συγκεντρωτικά.

 

Αυτές οι απόψεις για την Περιφέρεια, τον εκλεγμένο περιφερειάρχη, την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων, είναι επεξεργασμένες θέσεις, που πέρασαν και ομοφώνως και στα σημαντικά όργανα της αυτοδιοίκησης, ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ.

 

Η διαφθορά. Καταρχήν, πρέπει να χτυπήσουμε μια αντίληψη. Να χτυπήσουμε τη λογική της παρασιτικής οικονομίας και να πάμε σε μια παραγωγική οικονομία. Αν με ρωτήσετε ποιές είναι οι πρώτες προτεραιότητές μας, είναι να ξαναφέρουμε την εμπιστοσύνη του πολίτη στην Πολιτεία, και την έννοια της διαφάνειας, της σωστής αξιοποίησης των δικών του χρημάτων, που πρέπει επιτέλους να σεβαστούμε, γιατί είναι δικά του χρήματα.

 

Όλη αυτή η πελατειακή λογική, όλα αυτά τα STAGE, όλη αυτή η ανομία και η κάτω απ’ το τραπέζι παρασκηνιακή συναλλαγή με επιχειρήσεις ή οτιδήποτε άλλο, αυτά γίνονται με λεφτά του Ελληνικού λαού. Το αυτονόητο λέμε, να τα σεβαστούμε. Αυτό θα το επιβάλλουμε και θα συγκρουστούμε με αυτούς που δεν το σέβονται.

 

Σε ό,τι αφορά την αναδιανομή, τις νέες προτεραιότητες, που σημαίνει πού θα δώσουμε τα λεφτά. Για παράδειγμα το ΕΣΠΑ, που δεν απορροφούμε δυστυχώς εδώ και δύο χρόνια, θα πρέπει να πάει και στην παιδεία, και στην πράσινη ανάπτυξη, και στην περιφερειακή ανάπτυξη.

 

Αναπροσαρμογή, αναθεώρηση αυτών των στόχων. Και έχω συζητήσει και με τους Επιτρόπους, μπορεί να γίνει και θα γίνει. Αλλά βεβαίως, θα υπάρξει και φορολόγηση του πλούτου, της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, κατάργηση του ΕΤΑΚ. Να φορολογήσουμε τα διανεμόμενα κέρδη. Να ελαφρύνουμε τα κέρδη που επανεπενδύονται στην επιχείρηση και άρα στην ανάπτυξη, που δίνουν δουλειές.

 

Αυτή είναι μια αναδιανομή, η οποία θα συμβάλλει και σε μια κοινωνική πολιτική που θέλουμε να κάνουμε, και βεβαίως στην τόνωση της οικονομίας.

 

Μ. ΧΑΤΖΗΔΑΜΙΑΝΟΣ («ΡΑΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα σας. Ήθελα να ρωτήσω, οι πρόνοιες του Ευρωσυντάγματος που βασίζονται στην αρχή της αναλογικότητας, ωθούν τις μικρότερες πληθυσμιακά χώρες να βρεθούν εκτός του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Η ειδική πλειοψηφία, οι 15 ισχυροί ηγέτες στο Συμβούλιο των αρχηγών ηγετών της Κοινότητας, η μείωση της εκπροσώπησης των χωρών στην Commission με διπλή θητεία, με έναν μόνιμο αντιπρόσωπο, όλα αυτά δείχνουν και φυσικά οι αποφάσεις για την άμυνα, την ασφάλεια και τη διπλωματία που δεν ελέγχονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δείχνουν ουσιαστικά ότι κάποιοι αποφασίζουν και κάποιοι ακολουθούν.

 

Θεωρείτε ότι η χώρα μας μπορεί να συμμετέχει περισσότερο στη λήψη αποφάσεων και να μην περιμένει τη σειρά της;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είμαστε και ήμασταν πάντα, ως ΠΑΣΟΚ, η παράταξη που ποτέ δεν παραιτήθηκε, δεν σήκωσε τα χέρια, δεν θεώρησε αυτοματισμό ή δεδομένη τη μοίρα της χώρας. Ήμασταν η παράταξη, που κυβέρνησε τη χώρα όταν μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου μπήκαμε χωρίς προϋποθέσεις για την προστασία των δικών μας επιχειρήσεων, του δικού μας αγροτικού τομέα. Και ήμασταν εμείς που παλέψαμε για να διασφαλίσουμε και τα αγροτικά μας προϊόντα, να διασφαλίσουμε τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, να διασφαλίσουμε τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Εμείς παλέψαμε για τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Δεν θα υπήρχαν. Εάν δεν υπήρχε η Ελλάδα, δεν θα υπήρχαν τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα.

 

Εμείς παλέψαμε και βάλαμε ρύθμιση στο Άμστερνταμ για την υποστήριξη των νησιωτικών περιοχών. Η Ελλάδα έκανε συμμαχίες και διαμόρφωσε ευνοϊκές συμμαχίες για να περάσει αυτό στο Άμστερνταμ. Εμείς παλέψαμε στη Θεσσαλονίκη, ώστε στο Ευρωσύνταγμα, να υπάρχει η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής, όταν μια χώρα – μέλος απειλείται από κάποιο άλλο κράτος. Θα υπάρχει αμοιβαία συνδρομή από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που ζητούσαμε επί εποχής Ανδρέα Παπανδρέου ακόμα από το ΝΑΤΟ.

 

Αυτά τα καταφέραμε. Εμείς καταφέραμε να βάλουμε την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν όλοι μάς έλεγαν ότι είναι αδύνατον αν δεν λυθεί το Κυπριακό.

 

Άρα, λοιπόν, το δίλημμα είναι καθαρό: Ή μια χώρα που είναι έτοιμη να διαπραγματεύεται, να παίρνει πρωτοβουλίες, να σχεδιάζει και να έχει αποτέλεσμα, ή μια χώρα η οποία είναι άπραγη, παθητική, θεωρείται δεδομένη και η οποία βεβαίως δεν συνδιαμορφώνει και παίρνουν άλλοι αποφάσεις γι’ αυτήν. Αυτή είναι δυστυχώς η μοίρα της χώρας μας, τα τελευταία πέντε χρόνια επί Νέας Δημοκρατίας. Αυτό πρέπει και μπορεί να αλλάξει.

 

Π. ΣΙΑΝΗΣ («ΠΟΝΤΙΚΙ»): Κύριε Πρόεδρε, πώς βλέπετε την άνοδο τη δημοσκοπική των Οικολόγων Πράσινων, με δεδομένο ότι έχετε μια πολύ φιλόδοξη ατζέντα οικολογική και περιβαλλοντική; Θεωρείτε ότι υπάρχει μια έμμεση αποδοκιμασία αυτών των προτάσεων από κομμάτι της κοινής γνώμης; Δεν σας έχουμε ακούσει να σχολιάζετε καθόλου αυτή την εκρηκτική άνοδο όπως εμφανίζεται τις τελευταίες ημέρες των Οικολόγων Πρασίνων.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ’ όλα, νομίζω ότι είναι σημαντικό ότι έχει διαμορφωθεί στην ελληνική κοινωνία μια ευρύτερη συνείδηση γύρω από την οικολογία και την πράσινη ανάπτυξη. Θα θυμάστε όταν πριν από αρκετό καιρό το ΠΑΣΟΚ, και εγώ και το ΠΑΣΟΚ, είχαμε εισηγηθεί ως κεντρική πολιτική, όχι ως μια επιμέρους πολιτική, αλλά ως κεντρική αναπτυξιακή πολιτική, να κάνουμε την Ελλάδα πρωτοπόρα στην πράσινη ανάπτυξη. Μου έλεγαν «πράσινα άλογα». Αυτό μου έλεγαν.

 

Σήμερα, συζητάμε με την ηγεσία της Κίνας. Προχθές, ήμουν εκεί. Κι αυτά που συζητάγαμε ήταν για την πράσινη ανάπτυξη. Ξέρετε το τεράστιο βάρος που δίνει σήμερα η Κίνα, τα τεράστια ποσά που δίνουν στην τόνωση της οικονομίας τους, αλλά ιδιαίτερα στην πράσινη ανάπτυξη; Και όσοι δημοσιογράφοι είχαν έρθει μαζί μου, το ξέρουν πολύ καλά.

 

Όμως, δεν είναι μόνο κομματικό θέμα, το οικολογικό. Είναι μια συνολική πολιτική μιας κυβέρνησης, που μπορεί να συνδυάσει το περιβάλλον και την πραγματική προστασία του, με την οικολογική συνείδηση, με την ανάπτυξη, με τις δουλειές, με τη νέα τεχνολογία. Να «πρασινίσουμε», αν θέλετε, από την παιδεία μέχρι τις μεταφορές, από τον αγροτικό τομέα μέχρι τον τουρισμό, από την ενέργεια μέχρι τις κατασκευές. Αυτό έχουμε καταθέσει εμείς. Εμείς έχουμε καταθέσει ένα συνολικό πρόγραμμα, για το πώς η Ελλάδα θα μπει στη νέα εποχή της πράσινης ανάπτυξης.

 

ΑΛ. ΚΟΝΤΟΠΑΝΟΣ («ΒΡΑΔΥΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα σας. Μιλήσατε πριν για τις καθαρές σχέσεις μεταξύ των εξουσιών. Μιλήσατε για τις καθαρές σχέσεις των εξουσιών και μάλιστα κάνατε αναφορά και στην εκκλησία.

 

Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής. Εάν αύριο πάρετε την ψήφο του ελληνικού λαού και γίνεται κυβέρνηση, τότε θα προχωρήσετε σε κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε η κυβέρνηση, ή προσπάθησε μάλλον να κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το ΄80, δηλαδή στο διαχωρισμό των σχέσεων κράτους – εκκλησίας; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πιστεύω ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, για να υπάρξουν οι διακριτοί ρόλοι κράτους και εκκλησίας. Είχα την ευκαιρία να ανταλλάξω απόψεις με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο γύρω απ’ αυτό το θέμα, όπως και για το θέμα της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, της αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας. Και χαίρομαι που υπάρχει μια ανοιχτή διάθεση ανταλλαγής απόψεων γύρω απ’ αυτό το θέμα. Μάλιστα, και ο ίδιος, στη δήλωσή του, αναφέρθηκε στους διακριτούς ρόλους κράτους και εκκλησίας.

 

Άρα, λοιπόν, νομίζω ότι ένας ουσιαστικός διάλογος μπορεί να συμβάλει, ώστε πραγματικά ο καθένας να παίξει το ρόλο τον απαιτούμενο, τον σωστό, που θα βοηθήσει και το κράτος, αλλά και το ρόλο της εκκλησίας. Το πιστεύω αυτό. Όπως είπα, οι καθαρές σχέσεις τελικά διαμορφώνουν καθαρές ταυτότητες, αρμοδιότητες και, βεβαίως, καλούς λογαριασμούς.

 

Π. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»): Κύριε Πρόεδρε, στην Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Πράγα που έγινε πριν από 20 ημέρες, οι Φιλελεύθεροι και οι Σοσιαλιστές και ο φιλελεύθερος Μπαρόζο και ο σοσιαλιστής Αλμούνια, αποφάσισαν να επεκταθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο το μέτρο της τριήμερης ή τετραήμερης εβδομαδιαίας εργασίας με αντίστοιχη μείωση μισθού για τους εργαζόμενους.

 

Αυτή η πολιτική, κ. Πρόεδρε, εδώ στην Ελλάδα έχει επικυρωθεί με νόμο. Είναι ο νόμος 2639 του 1998. Είναι νόμος δικός σας κ. Πρόεδρε. Είναι νόμος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Πάνω σ’ αυτές τις βάσεις θα γίνει η αλλαγή που επαγγέλλεσθε; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Όπως έχουμε και έχω πει, εμείς θεσπίσαμε νόμους, γιατί θέλαμε να βάλουμε τάξη σε μια ανομία. Αυτό που θέλουμε είναι κανόνες, κανόνες που προστατεύουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αν οι κανόνες αυτοί είναι σωστοί ή όχι, μπορεί να το συζητήσουμε. Σήμερα, όμως, δεν εφαρμόζονται κανόνες. Δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί.

 

Δυστυχώς, στην Ελλάδα, έχουμε το απόγειο της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, μέσα από τη μαύρη εργασία, την ανασφάλιστη εργασία, τη μη πληρωμή των υπερωριών, τα λεγόμενα STAGE, το μπλοκάκι, τον εποχιακό που καλύπτει, συγκαλύπτει την πραγματική σχέση εργασίας, τις ενοικιάσεις κλπ.

 

Όλα αυτά πρέπει να ελεγχθούν. Όλα αυτά πρέπει να μπουν σε μια τάξη. Και έχουμε ως σοσιαλιστές τη θέση στο Πρόγραμμά μας, όχι μόνο εμείς, αλλά όλοι οι σοσιαλιστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι πρώτα πρέπει να είναι η προστασία του εργαζόμενου και των εργασιακών σχέσεων, πάνω από τη λεγόμενη ελευθερία της αγοράς, σε ό,τι αφορά τη διακίνηση υπηρεσιών κλπ.

 

Είναι θέση, την οποία πήραμε πρόσφατα και πιστεύω ότι, είναι μια σοβαρή θέση για την προστασία των εργαζομένων στην Ευρώπη, για μια Ευρώπη της κοινωνικής συνοχής. Μια Ευρώπη της κοινωνικής συνοχής, όπου εμείς οι σοσιαλιστές μιλούμε για ένα νέο Σύμφωνο, παράλληλο του Μάαστριχτ, για την επανερμηνεία της Συμφωνίας του Μάαστριχτ και, βεβαίως, και για τις αλλαγές που χρειάζονται και στο καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που δεν πρέπει να θέτει μόνο τον πληθωρισμό ως ζήτημα, αλλά και το θέμα της απασχόλησης, της εργασίας και της ανάπτυξης.

 

Ν. ΛΙΟΝΑΚΗΣ («ΑΥΓΗ»): Κύριε Πρόεδρε, περίπου οι 7 στις 10 ή περισσότερες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου λαμβάνονται από κοινού από τους Σοσιαλιστές και την Ευρωπαϊκή Δεξιά. Αυτό δείχνει ότι συμφωνείτε στις βασικές πολιτικές. Τελικά σε ποιες βασικές πολιτικές διαφοροποιείστε;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ’ όλα, εμείς παλεύουμε σκληρά για να περάσουν οι προοδευτικές και σοσιαλιστικές ιδέες και, πολλές φορές, έχω απευθυνθεί ακόμη και στις άλλες προοδευτικές ευρωπαϊκές ομάδες, Αριστερούς και άλλους, για να συμβάλουν. Και η άρνησή τους, βεβαίως, δεν βοηθά στο να διαμορφώνονται οι απαραίτητες πλειοψηφίες, για να είμαστε ακόμα πιο ισχυροί. Άρα λοιπόν, πρώτον, γιατί να μην δούμε περισσότερες συνεργασίες, για να αντιμετωπίσουμε μια αντίληψη νεοφιλελευθερισμού;

 

Δεύτερον. Όπως ξέρετε πολύ καλά, όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατεβαίνουν προτάσεις, γίνεται σκληρή διαπραγμάτευση για να μπορέσουμε να αλλάξουμε πολλές φορές προτάσεις που έρχονται από τους νεοφιλελεύθερους. Και αν γίνονται αποδεκτές οι δικές μας ρυθμίσεις, τότε βεβαίως μπορούμε να ψηφίσουμε. Αν δεν γίνονται αποδεκτές, δεν θα ψηφίσουμε, όπως πολλές φορές το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ψηφίσει πολλές από αυτές τις αλλαγές, που αφορούν δικαιώματα εργαζομένων ή άλλες κοινωνικές πολιτικές.

 

Όμως, καταφέραμε να χτυπήσουμε το θέμα του 65ωρου, καταφέραμε να χτυπήσουμε τη λογική της φιλελευθεροποίησης των υπηρεσιών, που θα μετέφεραν ουσιαστικά διαφορετικά δικαιώματα εργαζομένων από μία άλλη χώρα, π.χ. στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, θα ερχόντουσαν εδώ Λιθουανοί εργάτες σε μια υπηρεσία, και θα είχαν τα δικαιώματα της Λιθουανίας, και όχι των Ελλήνων εργαζομένων. Αυτό το χτυπήσαμε σκληρά και, βεβαίως, είχαμε σημαντικές επιτυχίες.

 

Άρα, η μάχη δίνεται και δίνεται για μια προοδευτική κοινωνική Ευρώπη.

 

ΣΠ. ΝΑΝΟΣ («Η ΧΩΡΑ»): Κύριε Πρόεδρε, έχετε μιλήσει για διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων. Βλέπω ότι λέτε για την αυτονομία της πολιτικής, για τις καθαρές σχέσεις. Ως απόδειξη ότι αυτά ισχύουν για το Κόμμα σας, θα δημοσιοποιήσετε τους επιχειρηματίες που χρηματοδοτούν το ΠΑΣΟΚ στο δρόμο προς τις εθνικές εκλογές ώστε να τους μάθει και ο ελληνικός λαός; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ήδη, όλα τα οικονομικά μας βρίσκονται στο διαδίκτυο. Μπορείτε να επισκεφτείτε στο διαδίκτυο την ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ και να δείτε ακριβώς τα οικονομικά μας και ότι, όλες οι χρηματοδοτήσεις γίνονται μέσω τραπεζικών λογαριασμών, με ονοματεπώνυμο.

 

Να προσθέσω μόνο ότι θα περίμενα και όλα τα άλλα κόμματα και ιδιαίτερα τα προοδευτικά κόμματα, να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ΠΑΣΟΚ.

 

Θ. ΛΑΠΑΝΑΪΤΗΣ («902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM»): Κύριε Πρόεδρε όλα όσα γίνονται τα τελευταία χρόνια από τις αντεργατικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό μέχρι και τις αποκρατικοποιήσεις, περιλαμβάνονται στη στρατηγική της Λισσαβόνας, η οποία συναποφασίστηκε το 2000 και φέρει και την υπογραφή της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

 

Η αλλαγή πορείας στην ποία επαγγέλλεστε σήμερα και στην οποία πολλές φορές και από αυτή τη συνέντευξη καλείτε την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση σε τι αμφισβητεί τις κατευθύνσεις αυτής της στρατηγικής;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ’ όλα, αποκρύπτετε μια πολύ σημαντική πτυχή της Λισσαβόνας. Η Λισσαβόνα έλεγε κοινωνική πολιτική, επένδυση στην παιδεία, επένδυση στην καινοτομία, επένδυση στον άνθρωπο. Η Λισσαβόνα έλεγε επένδυση στην πράσινη ανάπτυξη, επένδυση στο περιβάλλον και έλεγε βεβαίως και φιλελευθεροποίηση των αγορών, αλλά δεν έλεγε πώς θα γίνει αυτό. Δεν έλεγε ότι πρέπει να πουλήσουμε τον ΟΤΕ, δεν είπε ότι έπρεπε να αγοράσουμε τον «ΓΕΡΜΑΝΟ», δεν είπε ότι πρέπει να πουλήσουμε τη ΔΕΗ, ή να πουλήσουμε ό,τι υπάρχει. Έλεγε, «εσείς θα αξιολογήσετε σε εθνικό επίπεδο πώς θα προχωρήσουν αυτές οι αλλαγές».

 

Βεβαίως, μίλησε για το άνοιγμα της αγοράς της ενέργειας. Ένα άνοιγμα της αγοράς, που εμείς στηρίξαμε, διότι θέλουμε να υπάρχει ανταγωνισμός στον τομέα της ενέργειας, θέλουμε να αναπτύξουμε τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, διότι με αυτό τον τρόπο θα έχουμε ανάπτυξη ενός νέου κλάδου, θα δώσουμε δουλειές, αλλά θα έχουμε και συστηματικά προστατεύσει το περιβάλλον, δίνοντας πιο φτηνή, ποιοτική ενέργεια στον πολίτη.

 

Δ. Κουκλουμπέρης («ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα. Επαναλαμβάνετε διαρκώς την πίστη σας στην Πράσινη Ανάπτυξη και τις θετικές επιδράσεις της για την οικονομία και το περιβάλλον. Θα ήθελα ωστόσο να μου πείτε ποια είναι η θέση του Κόμματός σας για συγκεκριμένα έργα που χαρακτηρίζονται από φορείς και Οργανώσεις του χώρου ως αντιπεριβαλλοντικά, όπως η κατασκευή νέων αυτοκινητόδρομων στον Υμηττό αλλά και σχέδια ισχυρών επιχειρηματικών κέντρων, για τη δημιουργία μεγαθηρίων, τσιμεντένιων εμπορικών κέντρων. Ποια θα είναι η στάση σας απέναντί τους; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είναι πράγματι κρίμα ότι εγκαταστάσεις, παραδείγματος χάριν των Ολυμπιακών Αγώνων, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να ανοίξουμε την Αττική, και όχι μόνο, στο περιβάλλον, στο πράσινο, με το Ελληνικό, με τις παραλίες μας, με το τραμ – προχθές ήμουν στη Δραπετσώνα, επίσης για μια τεράστια έκταση, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως χώρος πρασίνου – είναι πολύ κρίμα που αυτή η κυβέρνηση, αντί να προχωρήσει στην ανάπλαση της Αττικής, στηρίζοντας αυτές τις περιβαλλοντικές παρεμβάσεις για το οξυγόνο, το πράσινο, τη ψυχαγωγία, τον πολιτισμό, την παιδεία, ουσιαστικά, το μόνο που έχει κάνει είναι να δώσει κάποιες από τις εγκαταστάσεις για εμπορικά κέντρα και Mall. Εμπορικά κέντρα και Mall, που θα έλεγα ότι λίγο τα χρειαζόμαστε, και που βεβαίως χτυπούν πολλές φορές και τη μικρομεσαία επιχείρηση.

 

Δεύτερον. Οπωσδήποτε, μέσα από τη λογική της πράσινης ανάπτυξης, θα πρέπει να δούμε εκείνες τις υποδομές που σέβονται το περιβάλλον, αλλά που αναδεικνύουν και νέες πράσινες αντιλήψεις ενεργειακά, σε ό,τι αφορά τις ευρυζωνικές υποδομές, σε ό,τι αφορά τις μεταφορές. Μεταφορές, οι οποίες θα πρέπει να είναι και αυτές με διαφορετική ενέργεια, όπως παραδείγματος χάριν ένα μέτρο που εύκολα μπορεί να πάρει κανείς, είναι όλες οι προμήθειες του Δημοσίου, να έχουν προδιαγραφές, οι οποίες θα είναι πράσινες.

 

Αυτό είναι μέσα στο πρόγραμμά μας, είναι μία από τις βασικές μας προτάσεις. Όπως παραδείγματος χάριν και οι νέες κατασκευές των δημοσίων κτιρίων, όπως είναι και τα έργα, τα οποία θα πρέπει να γίνουν. Άρα, λοιπόν, συμφωνώ μαζί σας, είναι ένα μεγάλο θέμα και είναι αυτό το οποίο οδηγεί τις αντιλήψεις και το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή.

 

Γ. ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ («NEWS.GR»): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Ερχόμουν με ταξί και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει ταξί και τι πολιτική ζύμωση γίνεται σε αυτό. Ο οδηγός είναι ένας πτυχιούχος, με μεταπτυχιακό στο Λονδίνο, δεν είναι ψηφοφόρος σας, ωστόσο ως προτεραιότητα ή ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που νομίζει ότι αντιμετωπίζει αυτή την ώρα η χώρα, είναι η διαφθορά.

 

Δεύτερο έθεσε το ζήτημα της ανεργίας, τρίτο το ασφαλιστικό και στο ερώτημα «Μα καλά η οικονομία πού βρίσκεται;» μου λέει «Βρίσκεται κάτω από όλα αυτά που τα επισκιάζουν αυτά τα ζητήματα». Και στο παρελθόν υπήρξε πολύ συζήτηση για διαφθορά και για σκάνδαλα. Βεβαίως υπήρχαν άλλες συνθήκες. Τότε θυμόμαστε τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου να μιλάει ή ότι προσπάθησε να αποφύγει τα περί ρεβανσισμού κλπ., στην αρχή της δεκαετίας του ’90. Σαφώς έχουν αλλάξει οι συνθήκες.

 

Υπάρχουν απτές κινήσεις που θα κάνετε ούτως ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα έχουμε ξανά φαινόμενα διαφθοράς; Παραδείγματος χάριν στη Δικαιοσύνη που τίθεται εν αμφιβόλω, θα επαναφέρετε το αυτοδιοίκητο στα μεγαλύτερα Δικαστήρια; Θα κόψετε τον ομφάλιο λώρο που συνδέει την πολιτική εξουσία, την εκτελεστική εξουσία, με τους δικαστές;

 

Τα θεωρείτε αυτά ως βασικά ζητήματα για να πάψει να υπάρχει η διαφθορά στη χώρα; Δεν σας ζητώ βεβαίως να μου πείτε, γιατί καταλαβαίνω τη θέση σας, κατά πόσο έχει συμβάλει η Δικαιοσύνη στην εξέλιξη των υποθέσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη, όλο αυτό το διάστημα.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είμαστε έτοιμοι για όλα αυτά και έχουμε καταθέσει προτάσεις. Σε ό,τι αφορά τη Δικαιοσύνη, θέλουμε ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα εκλέγεται, με τρόπο ώστε να μην υπάρχουν κομματικές ή άλλου είδους παρεμβάσεις στην επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης. Θα επαναφέρουμε το αυτοδιοίκητο, θα διαμορφώσουμε δηλαδή εκείνο το πλαίσιο, ώστε να μπορεί ανεξάρτητα να αποφασίζει η Δικαιοσύνη, χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, είτε από το κράτος, είτε από αλλού.

 

Το ίδιο θα κάνουμε και σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του Δημοσίου με πλήρη διαφάνεια. Κάθε Υπουργική Απόφαση θα είναι στο Διαδίκτυο, θα ξέρει ο οποιοσδήποτε πολίτης πού βρίσκεται η δική του υπόθεση, πού βρίσκονται τα χρήματά του, πού βρίσκονται τα χρήματα του Ελληνικού λαού, ποιες είναι οι αποφάσεις, είτε σε ό,τι αφορά τις προσλήψεις, είτε σε ό,τι αφορά αναθέσεις, είτε σε ό,τι αφορά προμήθειες του Δημοσίου.

 

Θα μηχανοργανώσουμε όλες εκείνες τις εστίες διαφθοράς. Μία μεγάλη εστίας διαφθοράς είναι το νοσοκομείο, όπου σήμερα υπάρχει άρνηση μηχανογράφησης, γιατί υπάρχουν πάρα πολλά μεγάλα συμφέροντα, που κερδίζουν από αυτή την αδιαφάνεια, είτε από την πλευρά της φαρμακοβιομηχανίας, ή πολλές φορές και από τους παράγοντες μέσα στον ιατρικό κόσμο. Δυστυχώς.

 

Άρα, και μέσα από την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, θα υπάρξει σοβαρή παρέμβαση στη διαφάνεια και στην αξιοποίηση του πλούτου του Ελληνικού λαού, και παράλληλα, όπως έχουμε πει, και για την αυτονομία της πολιτικής, ώστε ο πολιτικός να μπορεί να στέκεται επάξια και να αντιπροσωπεύει γνήσια τον Έλληνα πολίτη.

 

Θα σας έλεγα εν κατακλείδι ότι αυτός ο ταξιτζής θα μπορούσε κάλλιστα να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ.

 

Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε όλοι παραδέχονται – κι αυτό καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις – ότι υπάρχει μια μεγάλη κρίση στο πολιτικό μας σύστημα. Υπάρχει μια απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών, υπάρχει η λογική ότι «όλοι ίδιοι είναι» και ιδιαίτερα με τα τελευταία γεγονότα, τη σκανδαλολογία και όλα αυτά.

 

Στην περίπτωση που κερδίσετε τις εκλογές πώς θα διαχειριστείτε όλο αυτό το πρόβλημα, για να αλλάξετε την εδραιωμένη πεποίθηση που φαίνεται να υπάρχει στον ελληνικό λαό; Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Έχετε δίκιο, υπάρχει αυτή η πεποίθηση. Αυτή η πεποίθηση είναι κάτι για το οποίο μίλησα και στη Βουλή, αλλά έχω μιλήσει και στον ίδιο τον πρωθυπουργό, όταν συζητούσαμε τα θέματα των σκανδάλων, όπου του είπα ότι η αδιαφάνεια, η ατιμωρησία, δεν πλήττει μόνο την παράταξη τη δική σας, πλήττει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και αυτό είναι βάρος για τη Δημοκρατία μας.

 

Και αδίκως πλήττει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, διότι το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή έχει πάρει όλες τις πρωτοβουλίες και στο κόμμα με διαφάνεια, και είμαστε ανοιχτοί για όλα τα θέματα: Φως παντού. Όμως, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει η καχυποψία του πολίτη. Γι’ αυτό, την επομένη των εθνικών εκλογών, πρώτη μου προτεραιότητα είναι να αντιμετωπίσουμε αυτή τη δικαιολογημένη καχυποψία που έχει ο πολίτης απέναντι στους σημερινούς θεσμούς.

 

Να ξαναφέρουμε εμπιστοσύνη στην ίδια την Πολιτεία, αυτοπεποίθηση στην ίδια μας την πατρίδα, στον ίδιο μας τον εαυτό, στις δυνατότητές μας, στο ότι μπορούμε, και αυτό θα φανεί με τη ριζική τομή που εμείς θα κάνουμε στα θέματα αυτά, με ριζοσπαστικές αλλαγές, για να φτιάξουμε ένα ευνομούμενο κράτος, που θα εξασφαλίζει επιτέλους το αυτονόητο της προστασίας των βασικών δικαιωμάτων του πολίτη.

 

Αυτό το εγγυώμαι, γι’ αυτό δεσμεύομαι και βεβαίως θα κριθώ από τις πράξεις μου, την επομένη των εκλογών.

 

Ν. ΝΙΚΟΛΑΟΥ («ΝΙΚΗ»): Κύριε Πρόεδρε ρωτηθήκατε και πριν σχετικά με τους Πράσινους Οικολόγους, θα ήθελα να επανέλθω και να σας ρωτήσω που αποδίδετε την τόσο μεγάλη άνοδο που έχουν και αν είστε πρόθυμος για κάποια συνεργασία στις εθνικές εκλογές, αν έχουμε τα ίδια ποσοστά. Ευχαριστώ.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν θέλω να κάνω πολιτικές αναλύσεις περί ποσοστών, όταν μάλιστα είμαστε ενόψει εκλογών, αλλά όπως έχω πει, όσοι συγκροτημένα, σοβαρά, θέλουν να συνεργαστούν για να αλλάξουμε τον τόπο, είμαι έτοιμος να ανοίξω διάλογο, να συζητήσουμε και να βρούμε και μορφές συνεργασίας. Αυτό ισχύει για όλους.

 

Κ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ («ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ»): Κύριε Πρόεδρε, γεια σας. Μήπως η ένταση του προεκλογικού αγώνα και η πόλωση, με συνθήματα μάλιστα που δεν αφορούν την ουσία των ευρωεκλογών, γίνει τελικά μπούμερανγκ για το πολιτικό μας σύστημα και οδηγήσει ακόμη περισσότερους ψηφοφόρους στην αποχή και στην αδιαφορία;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ποτέ δεν ζήτησα την πόλωση, αλλά μπορώ να κατανοήσω την αγανάκτηση του Έλληνα πολίτη γι’ αυτά που βλέπουμε καθημερινά. Αυτό που βλέπω, όμως, είναι ότι ζητά την πόλωση η άλλη πλευρά: ο κ. Καραμανλής. Είναι δείγμα ότι μετά από έξι χρόνια κυβέρνησης, αντί να μιλάει για το έργο, αντί να απολογείται στον Ελληνικό λαό για το τι έκανε ή δεν έκανε, αντί να αντιμετωπίζει αυτά τα φαινόμενα που όλοι πια τα βλέπουμε, όσο και αν οι διαφημίσεις λένε ότι «αυτά δεν είναι έτσι, είναι αλλιώς», που τα βλέπει ο Έλληνας πολίτης, ο κ. Καραμανλής αποφάσισε την πόλωση.

 

Τι σημαίνει αυτό; Ότι είναι το μόνο του όπλο, για να κρύψει την ανομία, για να κρύψει την συγκάλυψη, για να κρύψει την ανέχεια, για να κρύψει την κοινωνική αδικία, για να κρύψει την υπονόμευση του εκπαιδευτικού συστήματος, της υγείας, των νοσοκομείων μας, της πρόνοιας, της οικονομίας μας. Της οικονομίας μας, που ήταν μια οικονομία με προοπτική. Τι άλλο έχει να πει; Μόνο πόλωση.

 

Είναι κρίμα, αλλά είναι νομίζω ενδεικτικό για το πού βρίσκεται η σημερινή κυβέρνηση. Είναι ενδεικτικό και γι’ αυτό ακριβώς είναι ανάγκη να αλλάξουμε πορεία. Δεν μπορεί μια κυβέρνηση να αντιπολιτεύεται την αντιπολίτευση, αντί να κάνει έργο σοβαρό για τη χώρα. Ας μείνει στη φυσική της θέση, ας πάει ξανά στην αντιπολίτευση, ας κάνει τόπο να περάσει η Ελλάδα της δημιουργίας, της κοινωνικής συνοχής, της πράσινης ανάπτυξης, της ευνομίας.

 

Γ. ΑΛΕΞΑΚΗΣ («BLUE SKY»): Καλησπέρα. Δύο από τις βασικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία και η Γαλλία έχουν ταχθεί υπέρ μιας ειδικής εταιρικής σχέσης με την Τουρκία. Με το δεδομένο αυτό μήπως μοιάζει ανεδαφικό το να επιμένουμε σε μία στρατηγική πλήρους ένταξης και εάν ενόψει και της ανάληψης της Προεδρίας από τη Σουηδία που φέρεται να είναι δραστήρια προς αυτή την κατεύθυνση, της ένταξης της Τουρκίας εννοώ, υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο για να δούμε πώς θα πορευτούμε σ’ αυτό το μείζον ζήτημα, όπως έχει αναδειχθεί τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Έχω απαντήσει. Δεν θεωρώ ότι είναι σωστή η θέση της Ιταλίας ή της Γαλλίας. Διαφωνώ. Διαφωνώ, πρώτα απ’ όλα, διότι εμείς πήραμε μια απόφαση και πρέπει να τηρούμε τις αποφάσεις μας. Και δεύτερον, διαφωνώ διότι είναι προς το δικό μας, εθνικό συμφέρον, μια ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, που όμως εγγυάται ότι πληρούνται οι υποχρεώσεις και οι δεσμεύσεις της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στους γείτονές της.

 

Αυτό είναι προς το εθνικό μας συμφέρον, είναι προς το συμφέρον της ειρήνης, της συνεργασίας, της επιβολής του κράτους Δικαίου, του Διεθνούς Δικαίου σ’ αυτή την περιοχή, της επίλυσης μεγάλων θεμάτων, όπως είναι της υφαλοκρηπίδας και του Κυπριακού ζητήματος, με δίκαιο και ευρωπαϊκό τρόπο.

 

Γ. ΣΟΦΙΑΝΟΣ («ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ»): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Έχετε μιλήσει για μία Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία αυτή τη στιγμή στέκεται αμήχανη απέναντι στις αλλαγές που συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 

Πώς οραματίζεστε την Ευρωπαϊκή Ένωση σε συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεδομένης της αλλαγής που έχει υπάρξει στην Κυβέρνηση εκεί;

 

Και αν μου επιτρέπετε και αν θέλετε να μου απαντήσετε, πότε θα δούμε και Έλληνες ομογενείς σε εκλόγιμες θέσεις;

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εμείς έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας για το πώς θα συμμετέχουν οι Έλληνες ομογενείς. Υπάρχει διαφορετική άποψη από πλευράς της κυβέρνησης. Δυστυχώς, προπαγανδίζει ότι εμείς είμαστε εμπόδιο. Δεν είμαστε εμείς εμπόδιο. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το τι προτείνουμε για τη συμμετοχή των αποδήμων, του Ελληνισμού της Διασποράς, στις εκλογικές διαδικασίες της χώρας μας.

 

Είμαι και εγώ Έλληνας της Διασποράς, ξέρω καλά τι σημαίνει να είσαι Έλληνας της Διασποράς. Και ξέρουμε ότι η δική μας πρόταση είναι μια εφικτή και καλή πρόταση για τη συμμετοχή Ελλήνων της Διασποράς στο ελληνικό Κοινοβούλιο.

 

Σε ό,τι αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, σήμερα αναδεικνύεται μια προοδευτική πολιτική στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό θα μπορούσε να ενισχυθεί, για να διαμορφώσουμε έναν πλανήτη ευνομίας, δημοκρατικής διακυβέρνησης, που αντιμετωπίζει τα μεγάλα προβλήματα.

 

Τα μεγάλα προβλήματα της κλιματικής αλλαγής, τα μεγάλα προβλήματα του ανταγωνισμού γύρω από την ενέργεια, τα μεγάλα προβλήματα της τεράστιας ανισότητας, της φτώχειας και των συγκρούσεων, που μεταφέρουν προσφυγιά και μετανάστες προς εμάς και άλλες χώρες, το τεράστιο πρόβλημα της εξάπλωσης των όπλων μαζικής καταστροφής, των πυρηνικών όπλων. Θα μπορούσαμε να παίξουμε ένα σημαντικό ρόλο στο να διαμορφώσουμε κανόνες, ώστε να υπάρχει μια καλή γειτονία με τη Ρωσία, με την Κίνα, να συμβάλουμε στην ανάπτυξη της Αφρικής και άλλων χωρών, που είναι φτωχές χώρες.

 

Αυτό όμως, με μια νεοσυντηρητική Ευρώπη, δεν θα προχωρήσει. Μια αμήχανη, νεοσυντηρητική Ευρώπη, που δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί από τις λογικές, ότι «όλα θα τα λύσει η παγκόσμια αγορά», η παγκοσμιοποίηση των αγορών. Εμείς, θέλουμε τον εξανθρωπισμό της παγκοσμιοποίησης. Είναι μια ευκαιρία να ωθήσουμε και την Αμερική προς μία ακόμα πιο προοδευτική πολιτική. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε σοσιαλιστική, προοδευτική φωνή στην Ευρώπη.

 

Γ. ΜΕΡΜΕΛΑΣ («GREEK VOICE RADIO-TV»): Η Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει πρόβλημα λαθρομετανάστευσης. Συνεπώς ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτομάτως είναι και πρόβλημα της Ευρώπης. Το ΠΑΣΟΚ και εσείς προσωπικά κ. Πρόεδρε, ως Πρόεδρος και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς θα αναλάβετε κάποια πρωτοβουλία, έχετε κάποιο σχέδιο για να λυθεί αυτό το εθνικό θέμα ή να περιοριστεί; Κάτι πρέπει να γίνει.

 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ήδη, στη Σοσιαλιστική Διεθνή, έχουμε δημιουργήσει Επιτροπή για το θέμα της πολιτικής της μετανάστευσης. Μάλιστα, στο πρόσφατο Συνέδριο που κάναμε εδώ, στο Λαγονήσι, υπήρξε και η παρουσίαση των συμπερασμάτων αυτής της Επιτροπής γύρω από τα θέματα της μετανάστευσης, της λαθρομετανάστευσης, των προσφύγων, του εμπορίου λευκής σαρκός, αυτής της παγκόσμιας ανομίας.

 

Και πιστεύω ότι και η Σοσιαλιστική Διεθνής έχει πολλά να προσφέρει στα θέματα παγκόσμιας διακυβέρνησης, είτε είναι το θέμα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, είτε της κλιματικής αλλαγής. Έχουμε μια πολύ σημαντική Επιτροπή, της οποίας προεδρεύουν ο πρώην Πρωθυπουργός της Σουηδίας, ο Γκόραν Πέρσον και ο πρώην Πρόεδρος της Χιλής, Ρικάρντο Λάγος, μία Επιτροπή για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, της οποίας προεδρεύει ο Τζον Στίγκλιτζ, ο Νομπελίστας, και μία Επιτροπή την οποία δημιουργήσαμε πρόσφατα και πρωτοσυναντήθηκε στη Γερμανία πριν από λίγες εβδομάδες, με συμμετοχή πολλών σοσιαλιστικών κομμάτων, αλλά και από την Κίνα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Πακιστάν, την Ινδία, γύρω από τα θέματα του αφοπλισμού και της εξάπλωσης των όπλων μαζικής καταστροφής.

 

Είμαστε πιστεύω στη στιγμή, όπου πραγματικά χρειάζεται μία άλλη λογική διακυβέρνησης στον πλανήτη μας, μια σοσιαλιστική και δημοκρατική πορεία του πλανήτη. Αλλιώς, πράγματι θα δούμε τη βία και τη βαρβαρότητα».