Το εξώφυλλο αυτό του ιστορικού περιοδικού “ΑΝΤ1Ι” έρχεται από το μακρινό παρελθόν, στην εποχή του εκσυγχρονισμού της χώρας από τον Κώστα Σημίτη. Το φωτογραφικό στιγμιότυπο απαθανατίζει το Νίκο Μπίστη ως υφυπουργό εσωτερικών στις 11 Ιουλίου 2003 και ενώ η χώρα όδευε στις εκλογές της 7ης Μαρτίου. “Πάρτι, πάρτι, στις 7 του Μάρτη φώναζαν τότε ρυθμικά τα παιδιά της ΟΝΝΕΔ, αλλά δεν είναι της παρούσης.
Και τότε η “γέφυρα” προς την κεντροαριστερά χτιζόταν με την συμμετοχή του Ν. Μπίστη, ενώ η ήττα ερχόταν για τον Γιώργο Παπανδρέου, που πήρε το δαχτυλίδι του κινήματος, από τον Κ. Σημίτη. Στον αντίποδα της πρότασης Μπίστη, είναι ο Νάσος Ηλιόπουλος, ο οποίος μιλάει όσο λιγότερο γίνεται και ως υφυπουργός εργασίας προσπάθησε να παρέμβει στον άγριο κόσμο της εργασίας και τώρα διεκδικεί με άνισους όρους τη δημαρχία της Αθήνας. Είναι σαφές πως για όσους έχουν μνήμη δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές και οι δύο πολιτικές που υποστήριξαν τα συγκεκριμένα πρόσωπα. Η στροφή προς τα …τετριμμένα της κυβέρνησης, φανερώνει μια απόσταση που χτίζεται καθημερινά, ανάμεσα στην κοινωνία και τους ανθρώπους που λαμβάνουν τις αποφάσεις.
Εσχάτως καταγράφεται ως νεποτισμός και δυσανεξία με ο,τιδήποτε λαϊκό μαζί με τη διάθεση η ομάδα να παίζει περισσότερο στην Ευρώπη, παρά στην Ελλάδα, διότι πλέον διακρινεί τις μεγάλες διαφορές. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που πιστεύουν πως το παιχνίδι, κρίθηκε, υπάρχει περιθώριο για να γυρίσει το ματς, υπέρ του κ. Τσίπρα στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Πρέπει όμως να ανοίξει τις πόρτες, να ξαναπερπατήσει στο δρόμο και να αλλάξει σύστημα άμυνας.