Οι ουρές στα σούπερ μάρκετ ήταν διπλές και τεράστιες. Οι πρώτες για τρόφιμα και καθαριστικά και οι δεύτερες για το σούπερ μάρκετ. Ο κόσμος περίμενε σε απόσταση από νωρίς, μικροί και μεγάλοι. Οι τελευταίοι δεν άντεχαν. Θύμωναν και κατέρρεαν, περιμένοντας καρτερικά με το χαρτάκι τη σειρά τους.
Η άλλη λύση ήταν τα κεντρικά φαρμακεία, αν είχες υπομονή. Κι εκεί όπως η ουρά ήταν τεράστια. Πολύωρη αναμονή που θύμιζε τις τελευταίες ημέρες της Σοβιετικής Ένωσης. Τα μικρά, ανά γειτονιά, φαρμακεία, έκλεισαν και αντικαταστάθηκαν από τις μεγάλες αλυσίδες πώλησης φαρμακευτικών προϊόντων για να μειωθεί το κόστος.
Τις προηγούμενες μέρες είχε ξεσπάσει σάλος. Θάνατοι από ανεξέλεγκτη χορήγηση φαρμακών, για το οποία είχαν ενημερωθεί από το FB όπως αντιμετωπίσουν το νέο ιό. Υπάλληλος φαρμακείου, χωρίς καμία εξειδίκευση επί του αντικειμένου, είχε χορηγήσει μετά από πίεση αγανακτισμένου πολίτη, φάρμακο χωρίς συνταγή. Ο φαρμακοποιός υπάλληλος του καταστήματος το προηγούμενο διάστημα όταν αρνήθηκε να το κάνει, απολύθηκε.
Τα μέτρα του πρώτου Μνημονίου είχαν αποδώσει. Οι φαρμακοποιοί είχαν εγκαίρως ηττηθεί με τη συνδρομή των ΜΜΕ. Οι εμπνεύσεις των εμπειρογνομώνων της Τρόικα είχαν βοηθήσει τη χώρα να ανακάμψει και να αντιμετωπίσει την οικονομική καταστροφή. Ευτυχώς.
Υ.Γ.