του Βασίλη Κουφόπουλου
Το Πάρκο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος είναι ένα μικρό θαύμα, μέσα στην καταστροφική Μνημονιακή Πολιτική των τελευταίων 9 ετών. Κάθε Σαββατοκύριακο το πάρκινγκ του Ιδρύματος γεμίζει με αυτοκίνητα από όλη την Αττική οικογενειών που θέλουν να περάσουν κάποιες ώρες ψυχικής ηρεμίας, ενώ θα παίζουν με ασφάλεια τα παιδιά τους δίπλα.
Όταν εμείς ήμαστε μικροί, το Πεδίον του Άρεως, ήταν η μεγάλη βόλτα για τα παιδιά της Κυψέλης και των Αμπελοκήπων. Παιδικές χαρές, πάπιες, μπάλα μπροστά από Οικονομίδη και κάθε είδους εξερευνήσεις. Και ακόμη κάθε Σεπτέμβριο, η έκθεση βιβλίου και την Άνοιξη η έκθεση λουλουδιών. Σήμερα το Πεδίον του Άρεως είναι σε μία κατάσταση φρίκης εξαιτίας της πορνείας των ναρκωτικών. Η κατάσταση αυτή ξεκίνησε από το 2010 και ενώ είχε ολοκληρωθεί η δαπανηρή ανάπλασή του και συνεχίζεται ως σήμερα. Η Ρένα Δούρου, ο Γιώργος Καμίνης και η κυβέρνηση αδυνατούν να μετατρέψουν το Πεδίον του Άρεως, ξανά σε Πάρκο. Οι γονείς επιλέγουν το Ζάππειο και το Πάρκο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η εναλλακτική επιλογή είναι το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος, το οποίο όμως απειλείται μετά τις αποφάσεις της κυβέρνησης, από την εγκατάσταση του mall. Η Ρένα Δούρου, προεκλογικά έδωσε συνεντεύξεις με φόντο το Πάρκο, αλλά στη συνέχεια δεν το υπερασπίστηκε.
Υπάρχει χρόνος, ακόμη, για αλλαγές και διορθώσεις στην πολιτική υποβάθμισης της ζωής στην πόλη. Αρκεί να το θέλουν. Μάλλον όμως έχουν μπλέξει με (νέες) αυταπάτες.