ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ
Με τον Δημήτρη Μαρούλη
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ένα από τα πλέον σημαντικά πρόσωπα της νεώτερης ελληνικής Ιστορίας, με την δική του, ξεχωριστή, σφραγίδα στην πορεία της χώρας, πέθανε σε ηλικία 91 ετών, από καρδιακή ανακοπή, μετά από πολυήμερη νοσηλεία στο θεραπευτήριο “Υγεία”.
Το τέλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ανακοίνωσε ο στενός φίλος του Πέτρος Μολυβιάτης. Μετά την αναγγελία, σύσσωμη η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας, καθώς και διεθνείς προσωπικότητες, εξήραν το έργο και την επίδραση του Καραμανλή στη διαμόρφωση της σημερινής Ελλάδας, τονίζοντας την προσφορά του στην αναίμακτη μετάβαση από τη δικτατορία στη Δημοκρατία, την εδραίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος και την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ.
Για τον θάνατό του, η κυβέρνηση κήρυξε τριήμερο πένθος, ενώ, σύμφωνα με επιθυμία του, θα κηδευτεί με μία σεμνή τελετή, χωρίς επικήδειους, σε στενό οικογενειακό κύκλο και θα ταφεί στο Ίδρυμα που φέρει το όνομά του.
Ο Κ. Καραμανλής με το έργο και την πολιτική του δράση, σημάδεψε, όσο λίγοι πολιτικοί άντρες τη μεταπολεμική ελληνική Ιστορία, ιδιαίτερα δε στα μεταπολιτευτικά χρόνια, καθώς ήταν αυτός που, το 1974, κατάφερε την ομαλή μετάβαση από την επτάχρονη δικτατορία των συνταγματαρχών στη Δημοκρατία.
Το έργο και η δράση του Κ. Καραμανλή μπορεί να χωριστεί σε πολλές περιόδους: Τη γνωστή “οκταετία” Καραμανλή, από τα μέσα της δεκαετίας του ’50, όταν “διαδέχθηκε” στην ηγεσία της ελληνικής συντηρητικής παρατάξης τον στρατάρχη Παπάγο, την περίοδο της μεταπολίτευσης, όταν διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός της χώρας και την περίοδο που διετέλεσε, επίσης, δύο φορές Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο Κ. Καραμανλής, ιδιαίτερα στα χρόνια της πρώτης οκταετίας του, λατρεύτηκε φανατικά από τους πολιτικούς του φίλους και έγινε στόχος σκληρής πολεμικής από τους αντιπάλους του, αν και στην περίοδο της “Προεδρικής” θητείας του κατάφερε να αποσπάσει την εκτίμηση και τον σεβασμό εχθρών και φίλων.
Ο εκλιπών ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας (04/10/1974), κατείχε και ένα μοναδικό ρεκόρ στα ελληνικά πολιτικά χρονικά: Διετέλεσε 8 χρόνια υπουργός σε πέντε υπουργεία, 14 χρόνια πρωθυπουργός της χώρας (1955-1963 και 1974-1980) και 10 χρόνια Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1980-1985 και 1990-1995). Εάν, δε, εξαιρέσουμε το χρονικό διάστημα που έζησε στο Παρίσι (1963-1974), ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατέχει και ένα άλλο ρεκόρ: Της εξηκονταετούς συνεχούς παρουσίας στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Ίσως μάλιστα, όπως λέγεται από πολλούς, αυτή η “Παρισινή περίοδος” του Κ. Καραμανλή να συνετέλεσε στην “αλλαγή” του πολιτικού ανδρός, αφού ήταν τελείως διαφορετικός (περισσότερο ευρωπαϊκός) ο τρόπος που πολιτεύθηκε μετά το 1974, από αυτόν της πρώτης του οκταετίας.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος τον Ιούνιο του 1935 στο νομό Σερρών, ενώ, την 10η Μαρτίου 1995, με τη λήξη της δεύτερης προεδρικής του θητείας, αποχώρησε οριστικά από την πολιτική ζωή του τόπου.