ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ
Με τον Δημήτρη Μαρούλη
Περιοδικό ”Echo&artis”, τεύχος Μαρτίου, αριθμός 3. Ο αξέχαστος Πάνος Γεραμάνης, μεταξύ άλλων, έγραφε και για τη ”μοναδική δεξιοτεχνία του Γιώργου Ζαμπέτα στο χιούμορ”: «Φλεβάρης του 1979 στα ”Δειλινά” της Γλυφάδας. Γύρω στη 1.15 μετά τα μεσάνυχτα είχαν φουντώσει το κέφι και ο χορός, ωστόσο σε μισή ώρα τα όργανα έπρεπε να σιγήσουν δια νόμου.
Ήταν η περίοδος της διεθνούς πετρελαϊκής κρίσης και για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας, ο τότε υπουργός Συντονισμού της κυβέρνησης Κ.Καραμανλή, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, είχε υπογράψει απόφαση σύμφωνα με την οποία όλα τα νυχτερινά κέντρα έπρεπε να κλείνουν μέχρι τη 1.45 μετά τα μεσάνυχτα.
Ο Γ.Ζαμπέτας, που είχε πάρει ηρωϊκά την όλη κατάσταση, κάθισε στο κέντρο του πάλκου, έπαιξε ένα καταπληκτικό ταξίμι με το μπουζούκι και φώναξε από το μικρόφωνο: ”Τώρα ας τα ακούσει ο Μητσοτάκης και οι άλλοι μάγκες που υπογράφουν τέτοιες αποφάσεις. Θα σας τραγουδήσω ένα δικό μου τραγούδι που το΄ γραψα γιατί με πνίγει το παράπονο κι εμένα κι όλους, εντάξει;”. Κι άρχισε να τραγουδά:
Εβγάλανε διάταγμα να κλείνουμε στις δύο
Αθήνα μου σε κάνανε σωστό νεκροταφείο
Το διάταγμα το έβγαλε, ο Μήτσος και ο Τάκης
ο πίτουρας, ο μπρόκολας, ο μπάμιας κι ο σπανάκης.
Ουάααααα! ».
Άσμα Ασμάτων.
Άσμα Ασμάτων.